Feminisme en zakelijke mode

Laat ik het vandaag eens hebben over de olifant in de kamer. Over hetgeen wat steeds wordt benoemd in reacties op mijn artikelen. Een onderwerp waar ik tot nu toe nog niet over heb geschreven: feminisme en zakelijke mode.

Feminisme en zakelijke mode

Feminisme?

Ik kan mij voorstellen dat je even niet zo snel het verband ziet tussen deze twee thema’s. Feminisme gaat, kort samengevat, over het streven naar gelijke rechten voor mannen en vrouwen. Ehh… wat heeft dit met zakelijke mode te maken?

Het is een terugkerend onderwerp omdat ik vaak lees dat mode of het verzorgen van het uiterlijk nog regelmatig wordt gezien als een vorm van onderdrukking. Een manier om je te conformeren naar een maatschappij, om te passen in een plaatje dat algemeen geaccepteerd is.

 

De dubbele zijde

Maar de inspiratie voor dit artikel komt vandaag niet uit jullie reacties vandaan. Recent las ik een interessante discussie in een Facebookgroep die gericht is op feministen. Daarin werd gereageerd op een artikel over werkkleding. Tot op heden zag ik alleen reacties over feminisme op mijn artikelen, maar nog niet eerder een inhoudelijke discussie over dit onderwerp. Het zette mij aan het denken. Waar zit nu precies het pijnpunt en waar kunnen deze twee thema’s elkaar versterken?

Zoals ik zojuist omschreef wordt er vaak gezegd dat mode en uiterlijke verzorging een manier is om jezelf als vrouw te conformeren aan de maatschappij. Omdat de wereld graag ziet dat vrouwen zich verzorgen en er wordt verwacht dat een vrouw zich daarmee bezig houdt. Terwijl het niet gaat om het uiterlijk maar juist om wat vrouwen kunnen. Er wordt gezegd dat vrouwen zich hard moeten maken om zichzelf vanuit het innerlijk te ontwikkelen. En daarom zou het uiterlijk niet relevant zijn. Sterker nog, het uiterlijk gebruiken wordt vaak afgekeurd. Want de vrouwen die dat doen, die moeten kennelijk hun innerlijke capaciteiten compenseren en doen zichzelf daardoor tekort. Tenminste, dit wordt vaak geroepen.

 

Feminist en geven om je uiterlijk?

Ik moet terugdenken aan de kreten vanuit de feministische hoek richting Beyoncé. Deze vrouw zou haar lichaam gebruiken voor haar carrière. Dat werd op zichzelf al afgekeurd maar het feit dat Beyoncé zichzelf een feminist noemt, daarmee zorgde ze voor extra ophef. Want hoe kan een vrouw die zoveel aandacht besteedt aan haar uiterlijk een feminist zijn? Hoe kan zij dat nu zeggen?

Beyconé reageerden op deze kritiek door in het nummer ‘Flawless’ aandacht te besteden aan wat de term feminisme nu precies betekent. Ook tijdens haar tour werd het woord feminism levensgroot afgebeeld terwijl de uitleg over de betekenis te horen was. Vorig jaar benadrukte de zangeres nog in een interview dat deze actie niet bedoelt was om te provoceren, maar vooral om mensen bewust te maken van wat feminisme nu betekent. Ze had het idee dat deze term vaak niet goed wordt begrepen. Ze gaf aan dat ze niet begreep waarom niet iedereen een feminist is. Want iedere ouder wil toch dat zijn of haar dochter dezelfde kansen als een zoon zou krijgen? En als je dochter één dollar verdient, dan wil je toch ook niet dat ze vijfenzeventig cent krijgt? Ja, Beyoncé sloeg de spijker op z’n kop.

Nu moet ik zeggen dat ik er inmiddels wel achter ben dat, ondanks de duidelijke omschrijving, feminisme voor iedereen iets anders betekent. Dat is ook logisch want er zijn nog situaties waarbij vrouwen niet op dezelfde manier worden behandeld als mannen.

Zo zat ik nog geen jaar geleden tegenover een (inmiddels ex-) collega te lunchen toen er een nieuwe collega bij kwam zitten. Ik sprak met beide heren over het werk toen de nieuwe collega aan mij vroeg waarom ik een vast contract had gekregen. Op dat moment moesten diverse mensen weg en kreeg een kleine groep wel dat contract. Ik zei tegen hem dat ik heel hard werkte en ook goed was in mijn werk. De man schrok. Hij zei dat hij het raar vond dat ik dit zei en voegde daaraan toe dat bescheidenheid mij zou sieren. Ik vroeg hem waarom hij anders dacht dat ik een vast contract had gekregen. Hij had geen idee en werd stil. Vervolgens vroeg ik hem of hij dezelfde opmerking had geplaatst als ik een man was. Hij gaf aan dat hij dat niet had gedaan en er volgde een lange stilte. Hij droop snel af.

 

Vrouwen

Om eerlijk te zijn is dit één van de weinige ervaringen die ik heb met mannen wanneer het gaat om feminisme. Ik heb ervaren dat het vaak juist vrouwen zijn die elkaar het licht niet in de ogen gunnen. En dat zie ik ook terug in het thema zakelijke mode. Hoe vaak heb ik wel niet van vrouwelijke collega’s gehoord dat mijn uiterlijk teveel opviel. Ik zou mijzelf té netjes kleden en dit was niet nodig. Mijn hakken waren overdreven en wat wilde ik eigenlijk verbergen met mijn make-up? Ik had toch voldoende capaciteiten? Of wilde ik toch op deze manier op een bepaalde plek in de organisatie terecht komen?

Bij de discussie in de feministische Facebookgroep waar ik het eerder over had, las ik teksten die mij hier ook weer aan deden denken. Kritiek op de schrijfster die advies gaf over zakelijke kleding en want ‘op die manier zou jij je bezig houden met wat een ander van jou vindt’.

 

Steunen of bekritiseren

Is de basis van feminisme niet dat we elkaar, en zeker als vrouwen moeten steunen? Dat we blij moeten zijn voor elkaar wanneer de ander iets goed kan? Of het nu gaat om een wiskundige formule of om een unieke kledingstijl, het heeft uiteindelijk beiden tijd en energie gekost. Waarom zou het één dan goed zijn om in de praktijk te brengen en het ander niet? Het is toch een beiden een talent? Is het juist niet vrouwenonderdrukking wanneer een vrouw haar liefde voor een bepaalde passie niet kan laten zien?

Het is natuurlijk maar net hoe je er tegenaan kijkt. Je zou kunnen zeggen dat een vrouw die haar kleding aanpast zich conformeert naar een maatschappij die niet deugt en oppervlakkig is. In mijn ogen is het een vrouw die zich heeft verdiept in een bepaald onderwerp en bereid is om zich aan te passen wanneer dit in haar voordeel kan werken. En is dat vrouwenonderdrukking? Mannen doen in veel gevallen precies hetzelfde. Kijk maar naar alle mannen die een pak dragen op kantoor. Worden zij onderdrukt? Nee, vaak worden deze mannen juist geprezen omdat ze met hun pak laten zien dat ze hun werk serieus nemen. En dat werkt juist in hun voordeel. Ik vind dat het hoog tijd is om op dezelfde manier naar vrouwen te gaan kijken.

Daarbij wil ik benadrukken dat ik echt niet van mening ben dat alle vrouwen een pak moeten dragen of zich nu allemaal moeten aanpassen. Helemaal niet. Ik vind dat iedereen lekker moet dragen waar hij of zij zin in heeft. Alleen wanneer het gaat om feminisme is er denk ik meer werk aan de winkel op het gebied van elkaar steunen dan wanneer het gaat om kleding. Zie een vrouw in zakelijke kleding niet als een onderdrukt persoon maar juist als slim en ontwikkeld. En geef haar een compliment als je haar mooi vindt. Daar worden we uiteindelijk allemaal gelukkiger van.

 

Hoe denk jij over dit onderwerp? Laat je reactie hier onder achter in een comment.

 

Groetjes,

Aileen

 

 

3 reacties

  1. Heel mooi artikel Aileen! De kern van feminisme is inderdaad het onderschrijven van gelijke rechten voor mannen en vrouwen. Daarbij vind ik het belangrijk om ook elkaars keuzes te respecteren. Feminist en een bescheiden eenvoudige kledingstijl? Prima! Feminist en een zeer uitbundige kledingstijl? Ook prima. Met make-up, zonder make-up, met hakken, zonder hakken,… Het zijn persoonlijke keuzes die we moeten respecteren. Met elkaar onderuit te halen bereiken we niks. Ik sta volledig achter Beyoncé op dat vlak. 😉
    Haydée onlangs geplaatst…Hebben artikelen over professionele kledij bestaansrecht?My Profile

  2. Ik denk dat elke feminist het erover eens is dat feminisme de dubbele moraal aan de orde stelt. Of dat nu gaat om inkomensverschillen, om verschil in behandeling of iets anders.

    Die dubbele moraal is aanwezig bij zakelijke kleding wanneer mannen iets denken te mogen zeggen over vrouwen die aan bepaalde eisen moeten voldoen om bepaalde kleding te dragen. Zo heb ik regelmatig mannen gehoord die vinden dat een vrouw alleen een rok mag dragen wanneer ze er ‘de juiste benen’ ervoor heeft. Omgekeerd hoor je een vrouw niet zeggen dat een man alleen zijn colbert uit mag doen als hij geen bierbuik heeft oid.

    Eens met het statement dat iedereen moet dragen waar hij/zij zelf zin in heeft. Maar helaas zijn er teveel mensen die daar een (seksistisch) oordeel over hebben. Óók door vrouwen die dat seksisme hebben geinternaliseerd. Dat is jammer, want vrouwen verdienen beter. Ze verdienen het dat ze net zo weinig kritisch worden bekeken als er kritisch naar de man wordt gekeken. En het liefst dat zowel man als vrouw niet wordt bekritiseerd op hun uiterlijk. Pas dan kun je écht dragen waar je je goed in voelt.

  3. ik wil even iets kwijt over het onderwerp “hakken”. Om te beginnen, ik vind hakken mooi en ik voel mezelf mooier op hakken, maar ik vraag me wel eens af waarom ik het mooi vind en of we over 50 jaar niet hetzelfde over hakken zeggen als wat we nu zeggen over het afknellen van voetjes in Azie een eeuw geleden omdat kleine voetjes mooi gevonden werden. Want laten we eerlijk zijn, het is slecht voor je voeten, je benen en vooral voor je rug om veel op hakken te lopen en na een dag op hakken ben je zooo blij dat ze uit mogen. Ik was onlangs in een restaurant waar hoge hakken voor de bedienende dames duidelijk voorschrift was. Ik vind dat bijna misdadig. Ik ben heel benieuwd wat anderen hierover vinden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge