Make-up op het werk: less is niet more

De uitspraak kennen we allemaal en het wordt te pas en te onpas geroepen. Vooral wanneer het gaat om het uiterlijk. Ik heb het over ‘less is more’. Een zin waar ik mijzelf nooit in heb kunnen herkennen. Sterker nog, waar ik een hekel aan heb. Zeker wanneer het gaat om make-up op het werk: less is niet more. Mensen, wordt even wakker alsjeblieft.

 

Make-up op het werk: less is niet more

 

Kerstboom

Oké, het zal vast komen door mijn karakter en smaak dat ik zo een hekel heb aan deze zin. Ik ben iemand die de dingen in het leven altijd met volledige overgave heb gedaan. Er is bij mij niets half, niets een beetje. Ik ben een mens van uitersten. Er was ooit een vriendin die zei dat ik ‘van alles veel ben’. Ze had gelijk. Ik praat niet een beetje, ik ben een kletskous. Ik heb niet een beetje ambitie, ik ben direct een grenzeloze workaholic. Ik drink graag een wijntje, dus ik heb een enorme wijnkoelkast in mijn woonkamer staan.

Zo is het bij mij ook gegaan met make-up. Ik begon op zeer jonge leeftijd met make-up en heb er nooit afscheid van genomen. Rond groep zeven op de lagere school droeg ik steeds vaker een beetje make-up. Thuis ging ik los met experimenteren en ik genoot er intens van. Iedere kleur van de regenboog heb ik op mijn ogen gehad. Op school mocht ik niet zoveel dragen van mijn moeder. Meestal een beetje mascara, en soms eyeliner of oogschaduw. Maar omdat ik als één van de weinige meisjes was die wel eens make-up droeg werd mijn bijnaam al snel ‘kerstboom’.

 

Barbie

Op de middelbare school ging ik thuis door met experimenteren, alleen nu droeg ik ook iets meer op school. Mijn wenkbrauwen werden bijgetekend en ook steeds vaker kwam er een lipgloss bij kijken. Als ik nu de foto’s terug kijk, dan vind ik het beschamend. Ik probeerde van alles uit en sloeg regelmatig de plank goed mis. Wenkbrauwen als rechte strepen lippenstift die uitliepen: ik heb alles meegemaakt.

Maar ik vond het fantastisch. Als er toen beautybloggers waren geweest, dan hadden ze mij een hoop ellende kunnen besparen. In combinatie met mijn vrouwelijke kledingstijl en hakjes was ik toch best een bijzonder aparte verschijning. Hoe ze mij nu noemde? Barbie. Jongens riepen het om mij te pesten, maar ik kon mij geen groter compliment bedenken. Toen ik ze bedankte voor het compliment was de bijnaam trouwens snel verdwenen. Ze vonden het niet grappig meer. Jammer, ik vond het wel leuk.

 

Meer iets voor feestjes

Na de middelbare school volgden twee studies: de mode-opleiding in Amsterdam en de studie Bestuurskunde en overheidsmanagement in Den Haag. Ook nu ging ik door met het dragen van make-up en de bijbehorende experimenten. De fel gekleurde oogschaduw maakten plaats voor testen met make-up op de huid. Met de opkomst van beautybloggers zoals MissLipgloss en Beautygloss ging er een wereld voor mij open. Ineens leerden ik nog meer producten kennen en snapte waarom bepaalde make-up juist wel of niet bij mij werkte.

Je zult het misschien al aanvoelen, ik liep inmiddels dagelijks met steeds meer make-up op mijn gezicht. Toen ik bij de overheid ging werken werd ik geconfronteerd met het feit dat mensen het weer niet waren gewend. Mijn donkergroene oogschaduw met glitters (die ik enkel als eyeliner had aangebracht) was meer iets voor op feestjes. Dat is één van de opmerkingen die ik in het begin wel eens te horen heb gekregen. Natuurlijk deed het wel iets met mij, maar het zorgde er niet voor dat ik minder make-up ging dragen. Ik vond het leuk om met make-up te experimenteren, dus dat bleef ik gewoon doen.

 

Een mooie huid?

Na een tijdje kreeg ik in eens hele andere reacties op mijn make-up. Het was alsof de opmerkingen over dat het teveel of te heftig zou zijn ineens 360 graden draaiden. Mensen gingen vragen waarom ik zo’n mooie huid had en zeiden dat ik zo natuurlijk was opgemaakt. Ehh… ik heb juist huidproblemen! Die reacties kreeg ik ook veelvuldig van mensen over de profielfoto van de Prettybusiness Facebook pagina.

Deze foto staat er inmiddels al een paar maanden op en nog steeds zeggen mensen wel eens dat de make-up rustig en minimaal is…

 

Say what?

Hello guys! Mensen hebben geen idee hoe enorm veel make-up er op dit gezicht zit. Wat je ziet is lippenstift, eyeliner, een beetje mascara en wenkbrauwen die zijn bijgetekend. Wil je de realiteit weten?

Na de dagcrème heb ik een primer aangebracht: één voor op mijn gezicht en één speciale voor op mijn ogen. Toen heb ik foundation op mijn volledige gezicht aangebracht met een foundation kwast. Om mijn acné te camoufleren ben ik met tussenposes van een paar minuten tot drie keer aan toe met de foundationkwast over mijn kaaklijn gegaan. Ik heb mijn hele gezicht vervolgens met een make-up spons egaal gemaakt. Toen heb ik concealer onder mijn ogen, op mijn kin, neus en voorhoofd aangebracht. Gewoon de hele T-zone zeg maar. Dit heb ik ook weer met een spons egaal gemaakt. Vervolgens heb ik het geheel met transparante poeder mat gemaakt.

Om mijn gezicht optisch iets smaller te maken heb ik met contour poeder de haargrens en mijn wangen aangezet. Net op de ronding van mijn wangen heb ik blush aangebracht en daar weer boven een subtiele highlighter. Deze highlighter zit verder ook op het puntje van mijn neus en onder mijn wenkbrauwen. Om mijn neus iets smaller te laten lijken heb ik de contourpoeder ook op de zijkant van mijn neus aangebracht en vervolgens vervaagd met een huidkleurige poeder. Om te voorkomen dat al deze lagen als een soort cake op mijn huid liggen heb ik tenslotte fixing spray gebruikt.

Ja, en nu heb ik het dus alleen nog gehad over de basis. Verder draag ik op deze foto vier kleuren oogschaduw, waarvan de eyeliner er één is. Over die zwarte eyeliner heen zit ook nog een dunne streep van een vloeibare eyeliner trouwens. De wenkbrauwen zijn eerst gepoederd, vervolgens geborsteld en daarna met gekleurde wenkbrauwgel in vorm gebracht. Het meest simpele is eigenlijk nog wel de lippenstift, dit is gewoon één kleur en ook in één keer aangebracht.

 

Less is more?

Laat ik voorop stellen dat ik dit allemaal niet iedere dag draag, maar wel op de momenten dat ik er echt representatief uit wil zien. Denk aan zakelijke afspraken, etentjes of feestjes. Dat is toch wel ongeveer de helft van de week. De andere helft draag ik alles behalve de make-up op mijn huid. Alleen dan hoor ik dus niets over een mooie huid of een neutrale uitstraling. Sterker nog, mij wordt dan wel eens gevraagd of ik mij wel goed voel…

Daarmee wil ik trouwens niet zeggen dat dames met weinig make-up er niet netjes of representatief uitzien. Nee, dat zeker niet. Maar ‘less is more’? Ik geloof er niets van. Vergeet die opmerking maar. Veel oefenen, goeie producten en techniek: dat is more. En die opmerking lekker in de prullenbak gooien, dat vind ik ook wel ‘more’.

 

 

Groetjes,

Aileen

 

6 reacties

  1. Ik was ook al jong met make-up in de weer. Zwarte kohl en poeder tegen mijn acne. Een speciale poeder, dat gebruikte iedereen. Maar het was afschuwelijk wit van kleur. Het woord “blenden” kende ik nog niet.
    Die profielfoto is prachtig en ik doe het ook, ik zet mijn gezicht ook flink in de make-up voor een foto. Zo dik dat ik het daarna er weer snel afhaal. Maar voor fotografie en tv is alles meer aangezet, op een foto komt dat gewoon beter over. Leuk artikel!
    Babs onlangs geplaatst…KeeK op WeeK 1- 2018 – Boom, Brits, Frans en Bah, Beignets!My Profile

  2. Wat grappig, je kwam mij altijd al bekend voor maar nu ik hier heb gelezen dat je Bestuurskunde aan de HHS hebt gestudeerd is het kwartje gevallen. Daar ken ik je dus van :p

  3. Ik was precies zo. Ook met Kapsels heb ik de afgelopen 20 jaar aardig ge-expirimenteerd met kleur, model, etc. Zonder als Kerstboom door het leven te gaan. Less is more? No way!
    Ik begrijp nog steeds niet waarom sommige vrouwen er geen moeite voor doen om er mooier uit te zien. Niet dat ze lelijk of niet-representatief zijn, maar het kan gewoon beter. Net als een receptioniste zonder sieraden. Nee, doe een ringetje en horloge om, dat is net even wat meer.
    Maar je zult ongetwijfeld de feministen horen dat dit allemaal niet nodig is omdat we zijn wie we zijn en de mannenwereld dat maar moet accepteren. Maar hallo!!! Mag ik het zelf ook een prettig gezicht vinden als ik in de spiegel kijk?
    Dus ja, less is more gaat bij mij ook niet op.
    (Alleen het meisje achter kassa bij de Action die haar gezicht volpoederd heeft met een kleur die 5 tinten te donkerder is dan haar hals en handen, is less juist more 😉 )

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge