Het perverse effect van kleuronderzoek- en advies

Al vanaf dat Prettybusiness bestaat schrijf ik over het effect van kleur. Er zijn talloze onderzoeken gedaan naar hoe mensen reageren op bepaalde kleuren en ik vind het altijd super leuk om hier over te schrijven. Ik ken veel mensen die het ook erg interessant vinden om hier meer over te weten. Maar er zit ook een keerzijde aan en daar wil ik het vandaag over hebben. Over het perverse effect van kleuronderzoek- en advies.

 

Het perverse effect van kleuronderzoek- en advies

Foto: Pixabay

 

Oh, wat interessant!

Ik snap trouwens ook heel goed dat het effect van kleur voor veel mensen een interessant onderwerp is. Het is namelijk heel overzichtelijk, voor iedereen te begrijpen én ook nog eens praktisch om toe te passen. Als je bijvoorbeeld tegen iemand zegt dat diegene er vriendelijk uitziet in het groen, dan kan hij of zij hier direct naar handelen. Gewoon wat vaker deze kleur dragen. Tenminste, als je er vriendelijker uit wilt zien.

Ik ken ook mensen die naar een kleuradviseur gaan en terugkomen met een kleurenkaart. Vaak worden dit soort kaartjes in de portemonnee gestopt en af en toe tevoorschijn gehaald tijdens het winkelen. Persoonlijk vind ik dat ook erg slim. Zeker als je het lastig vindt om te bepalen wat goed bij je staat. De één heeft er immers meer gevoel voor dan de ander. Het kan een handige manier zijn om voor jezelf te bepalen wat je het beste kunt kopen.

 

Eén waarheid

Maar ik zie ook steeds vaker gebeuren dat mensen onderzoeken naar kleur en ook de adviezen op dit gebied heilig verklaren. Alsof er maar één waarheid is. In mijn ogen gaan mensen daar de mist mee in.

Onderzoeken en adviezen op het gebied van kleur zijn niet heilig, laat staan dat ze waterdicht zijn. Dat uit onderzoek is gebleken dat de kleur rood ervoor zorgt dat mensen meer fooi geven, dan wil dat natuurlijk niet zeggen dat dit altijd het geval is. Hoe uitgebreid onderzoeken ook zijn, er bestaat niet zoiets als objectiviteit. Tenminste, geen honderd procent objectiviteit. Er is altijd een groep mensen getest tijdens een onderzoek en hoe groter de groep, des te betrouwbaarder de resultaten zijn. Maar als de groep vooral uit advocaten bestaat, dan zal de uitkomst weer anders zijn dan dat de groep vooral uit docenten bestaat.

Om die reden vind ik dan ook dat onderzoeken en adviezen op het gebied van kleur enkel gebruikt moeten worden als inspiratiebron. Het kan een manier zijn om voor jezelf te bepalen wat goed bij jou staat, of om te experimenteren.

 

 

Dat is niet waar…

Eigenlijk was ik lange tijd tot de veronderstelling dat vrijwel iedereen op deze manier omgaat met kennis rondom kleur. Toch merk ik de laatste tijd steeds vaker dat er discussies ontstaan wanneer het hier over gaat. Online zie ik mensen die elkaar proberen te overtroeven, hun gelijk proberen te behalen. Alsof er iets te bewijzen valt. In sommige gevallen zijn het mensen die eens een advies hebben gekregen van een stylist en vervolgens daar alles aan ophangen. Maar vaak zijn het adviseurs en stylisten onderling. Ze gaan elkaar vertellen waarom ze gelijk hebben en vooral waarom de ander het niet heeft.

Echt waar, ik zie het steeds vaker. En ik vind het tenenkrommend. Stylisten die onder een profielfoto van een collega gaan vertellen waarom hij of zij de verkeerde kleur draagt. Vaak wordt er dan ook gewezen naar de seizoenstypen. Want ja, het is makkelijk om te roepen dat iemand een bepaald type is. Maar wie valt er nu helemaal in één seizoen qua type? En nog belangrijker, waarom zou je iemand publiekelijk afvallen? Want als je als stylist of adviseur op het gebied van kleur een collega gaat vertellen waarom hij of zij geen goede foto heeft gekozen, dan val je iemand op twee gebieden aan. Persoonlijk, omdat het gaat om het uiterlijk van iemand en een keuze die iemand maakt op basis daarvan. Maar daarnaast is het ook zakelijk, omdat je door je kritiek direct iemand zijn werk aanvalt.

Ook zie ik het steeds vaker bij mijn eigen blog. Er zijn relatief veel (imago) stylisten en adviseurs die reageren op mijn artikelen. Super leuk natuurlijk. Maar ik lees ook wel eens reacties waarin wordt gezegd dat de onderzoeken niet zouden kloppen. Als argument wordt dan gegeven dat er andere onderzoeken zijn met weer andere uitkomsten.

Vergeet niet dat ik de onderzoeken niet heb uitgevoerd. Door er over te schrijven en hierop te reflecteren wil ik ook niet zeggen dat dit de absolute waarheid is. Er worden talloze onderzoeken gedaan naar de invloed van het uiterlijk en ik ga ervan uit dat ze op de juiste manier zijn gedaan. Maar het is mensenwerk en de resultaten zijn nooit hetzelfde. Maar dat maakt het ook weer zo interessant. Ieder onderzoek en advies is anders. Laten we het daarom ook gewoon zien als een bron van inspiratie, en niet als een stok om mee te slaan.

 

Groetjes,

Aileen

 

5 reacties

  1. Ik vind het heel fijn dat je zo vaak naar onderzoek refereert. Als onderzoekster vind ik het heel leuk om te zien dat je op zoek gaat naar onderzoeksresultaten, en daar genuanceerd over schrijft. Dat resultaten mekaar tegen spreken is inderdaad geen reden om niet naar onderzoek te kijken. Zoals je zelf zegt: veel hangt af van de context waarin een onderzoek is gebeurd. Daarom zijn meta-analyses ook zo interessant. Dan worden heel wat onderzoeken rond hetzelfde thema naast mekaar gelegd, en wordt er nagegaan wat de globale uitkomsten zijn.
    Haydée onlangs geplaatst…4 onmisbare items die in je valies moeten zitten voor een succesvolle zakenreisMy Profile

  2. Goed artikel, onderzoeken en de uitkomst, daar zijn op verschillende vakgebieden soms heel veel tegenstrijdigheden in. Je eigen gezonde verstand gebruiken en kijk voor jezelf wat klopt of goed voelt. Kleur is soms ook een versterking van je gevoel en/of juist het tegenovergestelde.

  3. Ja mooi geschreven. Het mag een keer gezegd worden. Het is grensoverschrijdend gedrag he, kritiek geven op iemands uiterlijk en vakgebied, en vaak heeft te maken met angst. Dus het gaat om het verschil tussen jezelf en de ander benadrukken. (ik ben beter, ik ben groter en ik heb het nodig om mezelf groter te maken, want stel je voor dat ik erachter kom dat ik het niet waard ben?)
    Maar wanneer we beseffen dat er geen verschillen zijn, maar allemaal broeders en zusters, dan is het niet meer nodig om angstig te zijn. En kunnen we de ander gewoon laten zijn zoals die is. Ook al denkt ons ego dat de ander zich vergist. We kunnen dan, als we wakker willen zijn, beseffen dat ons ego er niet toe doet. En dus niet reageren, tot we vanuit liefde de verbinding kunnen maken.

  4. So true….ik verzorg naast visagie en styling ook al zo’n jaar of 14 kleuradvies en merk soms hoe dogmatisch hier over gedacht wordt. Ik begin altijd met zeggen: “niets moet, alles mag”…iets moet bij je passen qua persoonlijkheid en je moet het zelf mooi vinden en het graag dragen. Zo niet? Dan lekker in de winkel laten hangen. Overigens werk ik nu inmiddels met 12 verschillende “types” (4 was wel erg beperkt!). Ben zelf een lente typje maar als je goed in m’n feed op insta kijkt komen er ook heel andere kleuren voorbij uit mijn kledingkast. Dol op kleur en waarom zou ik mezelf beperken? Maar als ik een slechte dag heb…dan trek ik wel m’n topkleur uit de kast ?.
    Liefs, Judith

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge