Werkkleding: een onderbelicht thema binnen het onderwijs

Ik weet niet zeker of ik het ooit zo expliciet heb verteld op mijn blog maar Prettybusiness is ontstaan door de ervaringen die ik heb opgedaan tijdens mijn studieperiode. Ik heb gemerkt dat studenten het heel lastig kunnen vinden om zichzelf representatief te kleden, zeker voor hun eerste baan. Het maakt veel jongeren onnodig onzeker. Na acht jaar studeren en vele gesprekken over dit onderwerp durf ik te zeggen dat hier best meer aandacht aan besteed mag worden. Want ook dat is werkkleding: een onderbelicht thema binnen het onderwijs.

Werkkleding: een onderbelicht thema binnen het onderwijs

De juiste voorbereiding

Na het afronden van de opleiding Mode in Amsterdam besloot ik in 2009 om Bestuurskunde te gaan studeren. Ik had in korte tijd verschillende stages en banen gehad binnen de modeindustrie en wist dat ik hier niet gelukkig van zou worden. De interesse in maatschappelijke thema’s en politiek zorgde ervoor dat ik al snel koos voor deze nieuwe studie. Dit was achteraf één van de beste keuzes die ik tot nu toe in mijn leven heb gemaakt. Het was een geweldige periode waarin ik veel heb geleerd.

Ik volgde een duale studie waardoor ik vanaf mijn derde leerjaar vier dagen in de week zou gaan werken en één dag naar school zou gaan. De volledige klas werd vanaf het tweede leerjaar voorbereid op deze periode waarin er gewerkt en gestudeerd moest worden. We kregen begeleiding op allerlei verschillende manieren. Zo werden we gekoppeld aan een ouderejaars student die al ervaring had met de combinatie tussen werken en studeren. Op die manier konden wij advies vragen over onderwerpen rondom solliciteren en het werken bij een overheidsinstantie. Daarnaast kregen we sollicitatietrainingen waarin we leerden hoe je een CV moest opstellen en hoe een goede sollicitatiebrief er uit zou moeten zien. In verschillende workshops leerden wij hoe we een sollicitatiegesprek moesten voeren. We gingen met elkaar en met docenten en ingehuurde trainers de gesprekken oefenen.

Na schooltijd kreeg ik in verband met mijn dyslectie zelfs bijles Nederlands zodat ik ook op dit vlak ondersteuning kreeg. Zonder het behalen van de Nederlandse taaltoets mocht ik niet eens solliciteren. Ik kan niet anders zeggen dan dat de opleiding enorm zijn best deed om ervoor te zorgen dat de studenten goed waren voorbereid.

 

Top! Toch…?

Buiten de lessen om spraken de studenten regelmatig met elkaar over dit nieuwe proces. We spraken ook regelmatig over welke kleding we het beste konden dragen tijdens een sollicitatiegesprek. Ik weet nog dat er zelfs studenten waren die speciaal kleding gingen kopen in verband met hun toekomstige baan. Niet omdat de kleding die ze droegen onverzorgd was maar meer omdat ze gewoon heel onzeker waren. Ik had weliswaar Mode gestudeerd maar daar had ik ook niets geleerd over werkkleding of überhaupt etiquette. Ik begon dus ook wel na te denken over mijn kleding. Was het wel netjes genoeg? Die vraag hield ons eigenlijk allemaal wel in meer of mindere mate bezig.

Je zult begrijpen dat je dan op zoek gaat naar informatie. Ik weet nog dat één klasgenoot had gesproken met een ouderejaars student die bij het ministerie van Financiën werkte. Hij had hem verteld dat iedereen daar een pak droeg maar dat hij wist dat dit niet overal werd gewaardeerd. Mijn klasgenoot begon te twijfelen. Kon hij beter niet solliciteren in een pak? Of was het verstandig om onder het mom ‘beter overdressed dan underdressed’ juist wel een pak te dragen?

 

Het advies

Tijdens de sollicitatietrainingen waren het uiteindelijk de studenten die het onderwerp besloten aan te kaarten. Ik merkte meteen hoe ongemakkelijk de docenten werden. Ze konden hier vaak niet veel over zeggen. We moesten het doen met zinnen als ‘Kleed je gewoon netjes’ of ‘Wees jezelf’. Als je recent mijn artikel over de term ‘jezelf fatsoenlijk kleden‘ hebt gelezen, dan zul je begrijpen dat deze informatie niet echt behulpzaam was. Dus was ik al druk bezig om mijn vriend Google om advies te vragen maar ook op het internet was er niet echt concrete informatie die mij kon helpen. Ik heb hier ook met vriendinnen over gesproken maar ook zij kregen geen lessen of informatie op school over dit onderwerp.

Er was uiteindelijk wel één leraar die bereid was om iets gedetailleerder advies te geven. Wat hij zei? ‘Kleed je letterlijk zo grijs mogelijk, want dat zijn de mensen bij de overheid ook’. Ik dacht in eerste instantie dat hij een grapje maakte maar hij gaf aan dat dit een serieus advies was. Tja, ik had tijdens mijn eerste sollicitatiegesprek dus enkel en alleen grijze kleding aan. En ja, je mag er om lachen. Het is ook waanzin. Zeker wanneer ik bedenk dat het ging om een functie waarbij je echt wel een beetje pittig moest zijn. Die grijze kleur, dat straalde niet echt veel kracht uit natuurlijk. Maar ik werd aangenomen en heb daar uiteindelijk ruim vijf jaar gewerkt.

Ongeveer een jaar nadat ik mijn studie Bestuurskunde had afgerond ben ik gaan nadenken over de ervaringen die ik hier boven heb omschreven. Opnieuw raadpleegde ik Google en er bleek nog steeds geen website te bestaan die mij kon helpen en inspireren op het gebied van zakelijke mode en uiterlijke verzorging. Dus ben ik het zelf begonnen en zo is Prettybusiness ontstaan.

 

Het is een kans, geen bedreiging

Zoals je misschien weet schrijf ik inmiddels fulltime en met liefde over dit onderwerp. Dat hoop ik ook nog heel lang te kunnen blijven doen. Maar daarnaast ben ik ook van mening dat er tijdens de studieperiode best wat aandacht besteed mag worden aan werkkleding. Niet omdat ik het nu zo’n leuk onderwerp vind maar omdat ik heb gezien hoe onzeker het jongeren kan maken wanneer er niet over gesproken wordt.

Natuurlijk zijn er veel dingen in het leven die je door ervaring zult leren maar scholen moeten jongeren voorbereiden op een werkend leven, dat is hun taak, en daar hoort in mijn ogen werkkleding bij. Wat voor functie je ook hebt en in wat voor bedrijf je ook werkt, je hebt altijd te maken met werkkleding. Voor de één betekent werkkleding een uniform, voor de ander een pak en weer iemand anders mag zelf bepalen wat hij of zij aantrekt.

Maar waarom zou je niet studenten een steuntje in de rug geven? Waarom zou je niet gewoon één of een paar colleges over uiterlijke presentatie op het werk geven? Niet om de studenten te vertellen hoe ze er uit zouden moeten zien of om persoonlijk kledingadvies te geven. Nee, dat zeker niet. Maar om ze wat basisinformatie te geven en te vertellen hoe ze voorafgaande aan een sollicitatiegesprek kunnen achterhalen wat de dresscode van het bedrijf is. Om het gewoon bespreekbaar te maken zodat de onzekerheid niet bij individuen of in kleine groepjes blijft, maar ook gedeeld kan worden.

Het is een kans om studenten te helpen om een gevoel van zelfvertrouwen, een stukje houvast te bieden in een leerzame maar ook onzekere periode.

Ik ben benieuwd wat jouw mening is. Vind jij ook dat het goed is als studenten meer leren over uiterlijke presentatie op het werk of denk jij er anders over?

 

Groetjes,

Aileen

8 reacties

  1. Ik heb wel eens gezegd dat ik een organisatie zoek die bij mijn kledingkeuze past. Nu is het natuurlijk niet zo zwart-wit maar er zit zeker wel een kern van waarheid in. Bij een bank zou ik gewoon niet op mijn plek zijn.

  2. Haha, “kleed je zo grijs mogelijk,” wat een advies! Dit heb ik nog nooit gehoord. 😀 Er zou best wat meer aandacht mogen zijn voor het thema ‘starten op de arbeidsmarkt’, en dan kan werkkledij hier gerust een hoofdstuk van zijn. Gelukkig is Prettybusiness er nog!
    Haydée onlangs geplaatst…Heels of the month – mei 2017My Profile

  3. Ik denk dat het heel belangrijk is dat jongeren wordt geleerd wat wel en niet kan. Zelfs vanuit de ouders wordt het in deze tijd blijkbaar niet meer verteld. Een spijkerbroek moet soms best kunnen als daar een nette blouse op gaat of een blazer. Maar dan wel zonder gaten. En wil je een net pak dagen, dan kunnen daar geen afgetrapte gympies onder….?

  4. “Kleed je zo grijs mogelijk’ is misschien relevant voor bepaalde departementen, maar geldt niet voor de hele overheid. Ik vind ook dat werkkleding behandeld mag worden tijdens trainingen, maar hierbij blijft wel uitgangspunt dat het de persoonlijkheid versterkt. Want als je je niet happy voelt in bepaalde werkkleding moet je je afvragen of je wel bij de juiste werkgever zit.

  5. Beste Aileen,
    Sinds een tijdje volg ik je blog, en ik vind dit een erg interessant stuk. Ik studeer zelf nog en merk ook vaak dat het nog studenten hier moeite mee hebben. Vooral een dresscode als business casual wordt nog vaak niet begrepen naar mijn idee. Zo waren we vorig jaar op studiereis waarbij we ook bedrijven bezochten, en sommige mensen waren voor de gelegenheid veel te zomers gekleed, iemand droeg zelfs slippers..
    Het zou dus inderdaad goed zijn als hier meer aandacht aan besteed zou worden, vooral iets als een lijstje met do’s en don’ts zou goed van pas komen.

    Groetjes, Johanna

    • Jeetje, een bezoek aan bedrijven op slippers. Dat is zeker niet zo charmant. Het lastige aan do’s en don’ts is dat het sterk kan verschillen per bedrijf en functie maar er zijn zeker een aantal algemene richtlijnen. Die probeer ik ook altijd in mijn artikelen te benoemen.
      aileen onlangs geplaatst…De gevaren van solliciteren in merkkledingMy Profile

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge