Air New Zealand heeft met de lancering van hun nieuwe uniform iets gepresteerd wat veel luchtvaartmaatschappijen zo graag willen, maar niet of onvoldoende lukt. Ik heb het over de combinatie van cultuur, diversiteit en creativiteit. En dat zonder de representatieve uitstraling te verliezen. Maar het is ze gelukt. En het ziet er fantastisch uit. In dit artikel laat ik je de uniformen zien en vertel ik je het bijzondere verhaal achter de details.
Air New Zealand’s nieuwe uniformen zijn een eerbetoon aan cultuur
De collectie is een resultaat van de samenwerking tussen ontwerpster Emilia Wickstead en kunstenaar Te Rangitu Netana. Dat is al iets unieks waarmee Air New Zealand zich onderscheidt. Want normaal gesproken kiest een luchtvaartmaatschappij alleen voor een ontwerper. Dit keer is er samengewerkt met een bekende tatoeëerder en kunstenaar.
Te Rangitu Netana is de grondlegger van de tā moko, ook wel de Māori-tatoeage genoemd. Ooit begon hij met zijn werk in het noorden van Nieuw-Zeeland, maar inmiddels is hij verhuisd naar Engeland en reist hij de hele wereld over om mensen te onderwijzen over de Māori (de inheemse bevolking van Nieuw-Zeeland) en de tā moko, de permanente lichaamsversiering van de Māori.
Voor deze collectie heeft de tā moko-kunstenaar verschillende prints ontworpen die allen iets vertellen over de Nieuw-Zeelandse cultuur.
1. PEPEHA PRINT (links boven)
Dit tāniko-patroon belichaamt de essentie van pepeha – waar bergen wolken ontmoeten, rivieren het land vormen en voorouderlijke wijsheid stroomt als de levensader van Aotearoa. Te Rangitu: “Dit tāniko-patroon is jouw basispepeha – jouw awa (rivier), jouw whenua (land), jouw Pā (thuis), jouw maunga (berg), jouw iwi (stam).”
2. PURAPURA WHETŪ PRINT (links onder)
Aan de onderkant van de nieuwe tui-knopen bevindt zich een speciale print die een verhaal over navigatie vertelt. In het hart ervan symboliseert een kompasster de eeuwenoude kennis van traditionele Māori-navigators. De ruitvorm is een pātiki (bot)patroon. Te Rangitu: “Voor mij gaat dit hand in hand met sterren, omdat navigatie via vissers tot stand kwam, daarom kan vis een metafoor zijn voor sterren aan de hemel.”
Naarmate het pātiki-patroon zich herhaalt, verandert het in een purapura whetū – de eerste sterren die aan de hemel werden geplaatst door de Māori-god Tāne – een brug tussen voorouderlijke navigatie en hemelse verhalen in de vorm van stof.
3. KŌWHAI PRINT (rechtsboven)
Deze print toont clusters kōwhai-bloemen met zaaddozen en bladeren die eruit groeien. Daartussen bevinden zich kōwhaiwhai-patronen van de koru (varenblad) en mangōpare (hamerhaai), die de cyclus van het leven vertegenwoordigen. De stippen stellen sterren voor en hinetore, de eerste kleine lichtpuntjes in het scheppingsverhaal. De kōwhai-boom bloeit als een levend symbool van vernieuwing, veerkracht en het eerste licht van de schepping. De koru symboliseert een nieuw begin en harmonie, terwijl de mangōpare staat voor kracht.
4. KIWI VEERPRINT (middenrechts)
De piloten hebben hun eigen print die de kiwi, de heilige vogel in Nieuw Zeeland, vertegenwoordigt en hen een gevoel van senioriteit en leiderschap geeft. Het symboliseert niet alleen status, maar ook een spirituele verbinding met het land.
5. KĀKĀ PRINT (rechtsonder)
In de Māori-cultuur werden kākā-veren gewaardeerd en vaak gereserveerd voor gebruik in traditionele versieringen, zoals mantels (kākahu) en hoofdbanden. Het gebruik van deze veren symboliseerde mana (autoriteit, prestige en spirituele kracht), met name voor leiders en personen van hoge rang. Ze symboliseerden de verbinding van de drager met het goddelijke en hun rol als leider of beschermer.
Diversiteit staat centraal
Naast de prints wordt de diversiteit van de Nieuw-Zeelandse cultuur ook op andere manieren gevierd. Zo heeft de luchtvaartmaatschappij gekozen voor verschillende modellen. We zien niet alleen blanke dames en heren, maar mensen met verschillende lichaamstypen en afkomsten.
In het licht van de trend waarbij luchtvaartmaatschappijen mannen toestaan om een rok te dragen, zou je denken dat de heer linksonder op de foto dit ook doet. Maar schijn bedriegt. Wat hij draagt is namelijk een lavalava, een cultureel kledingstuk dat afstamt van Samoa (een eiland vlakbij Nieuw-Zeeland) en andere delen van Polynesië. Het ziet eruit als een soort overslagrok of kilt en wordt door zowel mannen als vrouwen gedragen.
Ook uniseks kledingstukken zijn een belangrijke trend in de wereld van luchtvaartuniformen. Air New Zealand heeft hier zo haar eigen draai aan gegeven. In plaats van een uniseks collectie is er slechts één kledingstuk, de blouse, die gemaakt is voor zowel de dames als de heren (zie foto linksonder). Waar de meeste genderneutrale kledingstukken vaak recht en mannelijk zijn, is deze blouse eerder vrouwelijk te noemen. De stof is soepel en het model geeft ruimte bij de buste.
Air New Zealand’s nieuwe uniformen zijn geweldig
Het is bewonderenswaardig hoe Air New Zealand zoveel cultuur en symboliek in een uniformcollectie heeft weten samen te voegen. Door de combinatie met het klassieke krijtstreeppatroon ziet het geheel er alsnog representatief en zakelijk uit. En dat is toch best een prestatie.
Mocht je benieuwd zijn naar welke uniformen de cabincrew in het verleden droeg, hier heb ik vorig jaar een korte video over gemaakt. Je kunt hem bekijken op Instagram of TikTok.
Groetjes,
