Enige tijd geleden kwam ik per toeval terecht op de Facebookpagina ‘Tattoo’s op het Werk’. Het bleek een levendig platform te zijn voor mensen die in het bezit zijn van tatoeages. Er worden verhalen gedeeld en discussies aangegaan, waarbij het werk of de arbeidsmarkt over het algemeen een belangrijke rol speelt. Als liefhebber van tatoeages én schrijfster op het gebied van uiterlijke presentatie op het werk was dit voor mij natuurlijk meteen een hele fijne pagina.
Maar wie denkt dat het hier alleen gaat om een groep tatoeage fans, die zit er naast. Er is ook ruimte voor tegengeluid en mensen die er iets minder enthousiast over denken.
Waarom een Facebookgroep?
In 2011 is de Facebookgroep opgezet door Ruud Jongen, die zelf werkzaam is in de detailhandel, met als doel om de relatie tussen het werk en tatoeages op de kaart te zetten.
”Er zijn beroepen waar tatoeages niet geaccepteerd worden, maar ook beroepen waar het geen probleem is. Soms zitten er zelfs verschillen tussen gemeentes. Dan mag je bij de ene gemeente bij een beroep wel met zichtbare tatoeages werken, terwijl dat bij een andere gemeente weer niet mag. Dit gebeurt onder meer in de zorg.
In modewinkels, kapsalons, schoenenzaken, en sectoren zoals de bouw- en scheepvaart is het vaak geen probleem om met zichtbare tatoeages te werken. Inmiddels wordt het steeds meer geaccepteerd, mede omdat het aantal mensen mét tatoeages is enorm gegroeid. Het taboe is ervan af, ook ouderen nemen nu tatoeages. En het aantal de televisieprogramma’s rondom dit onderwerp is fors toegenomen.”
Maar ondanks het steeds meer geaccepteerd wordt, blijkt er nog zeker behoefte te zijn aan een dialoog tussen de dragers. Niet voor niets heeft de pagina inmiddels ruim 10.000 volgers en naast Jongen is er inmiddels nog een medebeheerder aangeschoven.
Het vinden van een baan…
Bovenstaand bericht werd gedeeld op de pagina door Nick. Naast zijn werk als tattoomodel vertelt hij hoe lastig het is om aan een baan te komen in het dorp waar hij woont, dat vlakbij Staphorst ligt. Ouderen steken de straat over zodat ze hem niet voorbij hoeven te lopen, maar hij ontving wel veel steun toen hij meedeed met een internationale tattooverkiezing. Zo zie je maar hoe sterk de meningen verdeeld zijn.
Bloed prikken en tatoeages
Een ander interessant bericht werd geplaatst naar aanleiding van een interview in het NRC, waar een verpleegkundige de praktische nadelen van de tattoo belicht. Zo vertelt zij dat het lastig is om een infuus in te brengen wanneer mensen een sleeve hebben op hun arm. Daarbij werd er gevraagd of er meer verpleegkundigen in de groep hier ervaring mee hadden.
Tatoeages in de apotheek
Nancy is dol op tatoeages, maar werkt ook in een apotheek. In haar bericht vertelt ze over het feit dat haar collega’s in de eerste instantie twijfelden over de vraag of het wel of niet kon op de werkvloer. Maar inmiddels zijn ze het gewend en krijgt ze positieve reacties. Op één van de bijgevoegde foto’s kun je ook zien hoe ze eruit ziet op het werk, wanneer ze een zwarte polo met witte kraag draagt.
Tatoeages bij Carwash
Ook leuk is het verhaal van een jongen die werkzaam is bij Carwash. Zijn leidinggevende wil niet dat zijn tatoeages zichtbaar zijn, omdat hij bang is dat dit oudere klanten afschrikt. Toch wilde hij weten of mensen hem daadwerkelijk anders zouden benaderen wanneer hij ze niet zou bedekken. Dus besloot hij om voor één dag kleding te dragen waarbij de tatoeages wél zichtbaar waren. Hij vertelt in het bericht hoe hij geen verschil merkte en de hoeveelheid fooi die hij ontving ook hetzelfde bleef als op de andere dagen.
Thuis en op het werk
Mijn persoonlijke favoriet zijn de foto’s die het contrast tussen werk en privé benadrukken. Het zijn de foto’s waarbij mensen laten zien hoe ze er in hun vrije tijd uitzien, inclusief onbedekte tatoeages, en de meer zakelijke foto’s waarbij deze (deels) worden bedekt. Het zijn de afbeeldingen die je als mens aan het denken zetten over wat het uiterlijk met je doet. Of misschien juist wel wat een uniform of kostuum met je doet, al dan niet qua bedekking van het lichaam.
Ik vind deze werk versus privé foto’s fascinerend en heb daarom besloten om hier een keer in een apart artikel verder op in te gaan. Maar bovenstaande afbeelding van de verpleegster inclusief de tekst ‘Hate me today… thank me tomorrow’ vond ik té mooi om niet te delen.
Meer zien en lezen?
Mocht je meer verhalen willen lezen, klik dan op één van bovenstaande afbeeldingen, dan kom je direct op de Facebookpagina van ‘Tattoo’s op het Werk’ terecht. Ze zijn trouwens ook altijd op zoek naar mensen die hun ervaring willen delen over tatoeages, al dan niet in relatie tot het werk. Dus mocht je dat willen doen, stuur dan een privébericht naar de beheerder van de pagina. In overleg plaatsen ze dan je bericht, wat ook anoniem mogelijk is.
Groetjes,
Aileen
