Het is zo’n grapje dat modemerken eens in de zoveel tijd uithalen: kleding verkopen waarbij het lijkt alsof je er flink in hebt gewerkt. Drie jaar geleden kwam het merk PRPS met kleding waar men verfvlekken en een zogenaamde ”modderlook” op had verwerkt. En vorig jaar kwam Gucci met sneakers die eruit zagen alsof ze al onderweg waren naar de vuilnisbak.
Fake work wear
Nu heeft Gucci het opnieuw gedaan, maar dan met grasvlekken op een spijker- en tuinbroek.
Trouwens, wij zien grasvlekken. Maar het luxe merk beschrijft het anders:
”(…) Gucci verkent nieuwe interpretaties van de cultstof en herinterpreteert het met verschillende ontwerpen en wastechnieken die de grens tussen vintage en hedendaags doen vervagen.”
Het woord ‘vlekken’ heeft men dus vervangen voor ‘vintage’. Hoe opvallend de uitstraling ook is, op de website wil men vooral benadrukken dat de kleding op een verantwoorde wijze tot stand is gekomen:
”Dit product bevat biologisch katoen waarbij het teelt- en productieproces het gebruik van chemicaliën beperkt, pesticiden of kunstmatige meststoffen elimineert en methoden gebruikt die de biodiversiteit respecteren, de bodemkwaliteit verbeteren en het waterverbruik verminderen.
Alle restanten van biologisch katoen van het snijproces voor dit product worden vervolgens upcycled tot nieuwe materialen onder het “Gucci Up” -programma.”
Zoveel vragen
Bij het zien van dit soort kleding vraag ik mij vaak af wat een ontwerper in het hoofd had toen hij of zij dit bedacht. Begint het met het idee dat grasvlekken er leuk uitzien op spijkerstof? Vindt men de groene kleur mooi in combinatie met blauw en is dit daar uit voortgekomen? Wilde men de ‘versleten look’ naar een volgend niveau tillen? Of is het vooral een goede manier van marketing? Omdat je simpelweg weet dat je er opmerkingen over gaat krijgen?
Ik heb zoveel vragen wanneer ik naar deze kleding kijk. Maar zolang de ontwerper het proces niet toelicht, zullen we nooit een antwoord krijgen.
Wat is luxe?
De enige, meest logische verklaring voor het feit dat je dit soort kleding steeds vaker ziet, is dat luxe en rijkdom de laatste jaren zijn veranderd. Waar je vroeger duurdere merken droeg om te laten zien hoe financieel het voor de wind ging, is dat tegenwoordig niet meer aan de orde. Steeds meer luxe merken worden nagemaakt en zijn daardoor voor iedereen beschikbaar geworden.
Een goed voorbeeld daarvan is Louis Vuitton. Het logo, de kleur en stijl zie je overal op straat. Dat je voor een originele tas met gemak vijftienhonderd euro neertelt, dat weet jij als drager misschien. Maar de leek ziet het verschil niet meer tussen een nagemaakt product of een origineel.
Het voordeel van deze trend is dat merken worden uitgedaagd om creatief te zijn. Het plaatsen van een logo op een kledingstuk maakt je collectie al lang niet meer exclusief of origineel.
Workwear trend
Ontwerpers moeten dus meer out of the box denken. Een belangrijke factor die daarbij meespeelt is de workwear-trend. Steeds meer modemerken gebruiken werkkleding als inspiratiebron voor hun collectie. Het is minder chique, maar daardoor ook weer exclusiever. Andersom is dit trouwens ook het geval: werkkleding merken gebruiken de modewereld steeds vaker om een moderne, hippe uitstraling te creëren.
Het lijkt erop dat deze twee werelden steeds meer vervlochten worden, maar ondertussen nog op zoek zijn naar hoe ver ze hierin gaan. Wil je als Gucci een luxe merk zijn met een vrolijke, kleurrijke uitstraling zoals we die de laatste jaren hebben gezien? Of toch maar meegaan in de werkkleding trend? Of misschien wel iets in het midden?
Hoe dan ook, vanaf de zijlijn kijk ik graag mee om te zien hoe werkkleding en mode een relatie met elkaar aangaan. Soms op een inspirerende wijze en soms met vlekken die worden verkocht als ‘vintage’. Interessant is het in ieder geval wel…
Groetjes,
Aileen
