Heb jij er weleens over nagedacht over wat voor contact jij met je collega’s wilt hebben wanneer je weer naar kantoor mag? Want dat je een hand mag schudden wilt niet zeggen dat je dat ook wilt. Ga je je collega’s begroeten met een knuffel, hand, elleboog of blijf je op afstand? En hoe voorkom je ongemakkelijke situaties? Er is inmiddels geëxperimenteerd met gekleurde armbandjes die aangeven wat voor contact je wilt. Maar zijn gekleurde polsbandjes tegen ongemakkelijke situaties op het werk wel de juiste oplossing?
Gekleurde polsbandjes tegen ongemakkelijke situaties op het werk
Het voelt voor nu misschien als een ver-van-je-bed-show, maar er gaat een moment komen dat we de pandemie achter ons laten. En als we de Europese World Health Organization (WHO) mogen geloven, dan zou dat dit jaar al kunnen gebeuren.
Er zijn mensen die staan te springen om hun collega’s weer een verjaardagszoen te kunnen geven, maar er is ook een groep die het wel goed vindt op deze manier. Die afstand is ergens toch ook wel prettig. Het is alleen de vraag hoe je dit op een vriendelijke manier duidelijk maakt. Je wil iemand die de hand uitsteekt of je een zoen wilt geven niet op een botte manier afwijzen.
Daarom heeft men in San Francisco tijdens een congres geëxperimenteerd met polsbandjes. Een groen bandje betekende dat je open staat voor een knuffel, oranje geeft aan dat je een vuist of elleboog prettig vindt en met een rood bandje staat voor een begroeting op afstand. In plaats van polsbandjes mochten de 1.000 bezoekers ook kiezen voor een speld die ze op hun kleding konden bevestigen. De organisatoren vonden het een goede manier om zonder mondelinge afwijzing persoonlijke grenzen aan te geven.
In de praktijk
Bij het lezen van dit nieuws krijg ik gemengde gevoelens. Aan de ene kant klinkt het als een eenvoudige manier om ongemakkelijke situaties te voorkomen. Bovendien kun je iedere dag weer wisselen van bandje of speld zonder uitleg te hoeven geven. Aan de andere kant vraag ik mij af hoe dit in praktijk zou werken. Want mag dit wel vanuit de AVG en zou het wel passen bij de Nederlandse cultuur?
Ilse Verweij, HR-expert en lid van de sollicitatiecode commissie, vindt het geen goed idee om dit in te voeren.
”Juist in deze barre tijden, waarin contacten minimaal zijn, is het belangrijk dat we het echte contact niet met elkaar verliezen. We moeten elkaar blijven vragen waar we behoefte aan hebben. Ik denk ook dat we weg moeten van het ”verantwoorden”. Als iemand aangeeft dat hij of zij graag een stoel vrij houdt tussen de ander, moet dat voldoende zijn. Je bent dat ook geen verantwoording schuldig. Het gaat in dit geval om oprechte interesse en respect voor elkaar. Dat doe je niet door groepen te maken door middel van bandjes, maar door te praten met elkaar.”
Juridisch
Zoals ik al eerder aangaf zie ik ook nog wat haken en ogen op juridisch gebied. Want mag je je werknemers eigenlijk wel vragen om zo’n bandje op het werk te dragen? Volgens Suzanne Meijers, arbeidsrechtadvocaat en schrijver van het boek Geen gedoe met personeel, is dat inderdaad lastig.
”Het idee op zich klinkt heel sympathiek. Toch denk ik niet dat het op de Nederlandse werkvloer zijn intrede zal doen. Vanuit de arbeidsrechtelijke sfeer wil ik twee belangrijke punten benoemen. Ten eerste is de werkgever verplicht om te zorgen voor een veilige werkomgeving. In tijden van besmetting houdt dat zoals we inmiddels allemaal weten in: afstand houden en ventileren. Dat brengt al direct met zich mee dat we niet door middel van fysieke aanraking hoeven te groeten. Dus voorlopig is dit nog niet aan de orde.
Ten tweede wordt het recht op privacy als een groot goed gezien. Door een dergelijk systeem in te voeren dwingt een werkgever haar werknemers letterlijk om kleur te bekennen. Ook al is dat vanuit een positieve gedachte, verwacht ik niet dat het tot instemming zal leiden. In Nederland zou zo’n idee in bedrijven met tenminste 50 werknemers langs de ondernemingsraad moeten. Daarbij komt door het kiezen voor een specifiek bandje een zichtbaar onderscheid wordt gemaakt.”
Toch maar geen gekleurde polsbandjes?
Net zoals Verweij verwacht Meijers dat een polsbandje tot verdeeldheid zal zorgen. En ik denk dat dat eigenlijk nog wel het beste argument is om dit niet door te voeren. Wat voor kleur je ook kiest, je kiest altijd voor een bepaalde groep. Dat is het laatste waar we nu behoefte aan hebben. Laten we in vredesnaam zorgen voor harmonie, gesprekken en vooral voor elkaar. Daar hebben we helemaal geen polsbandjes of buttons voor nodig.
Groetjes,
Aileen
