Wat ik heb geleerd van 6 maanden fulltime bloggen

Eind februari schreef ik een artikel over wat ik sinds oktober 2016 had geleerd. Ik blogde op dat moment 4 maanden fulltime en kreeg veel vragen van mensen over hoe mijn leven er uitzag. Nu ben ik geen blogger die in vlogs of plogs (foto blogs) laat zien hoe mijn dagen of weken er uitzien. Maar ik merk dat mijn lezers het wel leuk vinden om te weten hoe het gaat en ik vind het leuk om zo af en toe hier over te schrijven. Dus dat ga ik ook zeker vaker doen. Vandaag vertel ik jou wat ik heb geleerd van 6 maanden fulltime bloggen.

 

wat ik heb geleerd van 6 maanden fulltime bloggen

Terugblik 4 maanden

Als ik mijn artikel van eind februari zo teruglees dan zie ik wel meteen dat deze thema’s nog steeds in mijn leven spelen. Mensen blijven vragen naar mijn inkomen, zelfs als ik aangeef dat het goed gaat. Zelfs dan blijven mensen doorvragen. Voor mij begint het toch wel heel irritant te worden ondertussen. Ik denk dat ik mij er maar bij neer moet leggen dat veel mensen nieuwsgierig zijn naar mijn inkomen.

En dat zorgen voor mijn lichaam, daar ben ik ook zeker nog dagelijks mee bezig. Inmiddels ben ik in het bezit van een fijne bureaustoel dus daardoor zit ik net even wat lekkerder. Maar het hoofdstuk bewegen is echt een dingetje. Ik doe zoveel als mogelijk op de fiets en lopend. Zoals ik al vertelde is sporten niet echt mijn ding en de laatste maanden ben ik er achter gekomen dat yoga wel iets voor mij is. In het verleden heb ik ooit een paar lessen gevolgd en sinds kort laat ik mij digitaal helpen door de YouTube filmpjes van ‘Yoga with Adrianne’. Een rustige, kalme dame met speciale video’s voor mensen die niet meteen op hun kop kunnen staan. Voor beginners dus. Heel fijn, nu nog volhouden…

Dichtbij mijzelf blijven gaat ook steeds beter. Hoe langer ik aan het bloggen ben, hoe duidelijker het beeld wordt dat ik van Prettybusiness heb. Ik weet steeds beter wat ik wel en niet wil en wat de ‘Prettybusiness style’ is. Dat voelt enorm goed en geeft mij zelfvertrouwen.

Bedrijven

Omdat ik inmiddels heel goed weet waar ik voor sta met Prettybusiness merk ik dat ik ook steeds kritischer wordt naar bedrijven. Waar ik twee jaar geleden een gat in de lucht sprong wanneer ik een mail kreeg van een bedrijf die een crème wilde opsturen, is dat nu echt een heel ander verhaal geworden. Sowieso schrijf ik inmiddels zelden nog reviews. Ik moet wel écht een enorme fan zijn van het product én het moet goed bij Prettybusiness passen, wil ik er een review over schrijven. Ik verwerk tegenwoordig veel liever producten in een artikel dat al een verhaal met een boodschap heeft.

Ik werk graag samen met mooie merken maar sla in de praktijk ook vaak merken af. Eerlijk is eerlijk, soms baal ik daar ook wel eens van. Maar ik heb geleerd om op mijn gevoel te vertrouwen. Soms voelt het ook gewoon niet goed maar meestal, zeg maar gerust in 99% van de gevallen, gaan bedrijven er van te voren van uit dat je voor niks reclame wilt maken voor hun bedrijf. Misschien zegt #tegendebakker je iets? Het komt er een op neer dat je als zelfstandige heel vaak wordt gevraagd om te werken voor ‘exposure’ of ‘omdat het zo leuk is’. Terwijl je dat tegen een bakker nooit zult zeggen.

Ik begrijp wel dat bedrijven het proberen (gratis reclame is altijd fijn) maar de manier waarop er wordt gesproken is helaas niet altijd respectvol. Er zijn serieus mensen die boos worden en soms mij zelfs blokkeren op het moment dat ik aangeef dat mijn werk geld kost. Daar kan ik mij echt over verbazen. Maar goed, dat heb ik dus ook weer geleerd.

Reacties 

In het artikel van twee maanden geleden vertelde ik ook al over de groei van deze blog. Nog steeds (en gelukkig) groeit Prettybusiness nog iedere maand. Dat is super leuk maar daardoor ontvang ik ook steeds meer reacties. Niet zozeer op mijn blog zelf maar vooral via social media. Met name LinkedIn is écht de plek waar discussies ontstaan rondom mijn artikelen. Ik vind dit meestal super leuk want hierdoor krijg ik vaak ook inspiratie voor het schrijven van nieuwe artikelen.

Maar er is een keerzijde aan het groeien en dat is het aantal negatieve reacties. Ik kan heel stoer gaan vertellen dat ik het allemaal van mij af laat glijden en het niet persoonlijk neem maar helaas is het niet altijd zo’n een feest. Omgaan met negatieve reacties is echt een proces, iets dat je moet leren. Zonder blog is het al naar als anderen op het internet negatief over je praten. Maar wanneer je zo’n 80 uur per week aan iets werkt en je stopt hier alles van jezelf in, dan is het gewoon dubbel pijnlijk.

Ik heb hier ook verschillende keren over gesproken met collega bloggers en ben er achtergekomen dat ik in verhouding behoorlijk veel reacties krijg. Zeker wanneer ik het vergelijk met bloggers die een website hebben met ongeveer hetzelfde aantal bezoekers. Ergens snap ik de hoeveelheid reacties ook wel. Het onderwerp werkkleding treft iedereen die werkt en dat is nogal een groot deel van Nederland. Daarnaast is er naast mij geen andere blogger die specifiek alleen over dit onderwerp schrijft. Als er nog eens 10, 20 meer waren dan zouden mensen het gewend zijn en het ‘normaal’ gaan vinden.

Wat ook meespeelt is het feit dat iedere functie, werkomgeving en persoon anders is. Ik zou daardoor bij ieder artikel een complete disclaimer kunnen neerzetten over waar het allemaal van af kan hangen of het artikel wel of niet van toepassing is voor jouw functie. Begrijp mij niet verkeerd, ik probeer in mijn artikelen altijd rekening te houden met diversiteit maar wil mijn blog niet volbouwen met disclaimers. En bovendien kan niet iedereen Prettybusiness leuk vinden, zo simpel is het ook gewoon.

Warm bad

Zodra mensen tegenwoordig beginnen over dat de jeugd allemaal nare dingen op het internet zet, dan zeg ik daar wel altijd meteen iets van. Door mijn ervaringen op LinkedIn heb ik namelijk geleerd dat volwassen online ook heel respectloos kunnen omgaan met anderen. Om die reden heb ik voor mijzelf besloten om niet meer te reageren als ik het idee heb dat iemand niet vanuit respect een reactie heeft geplaatst. Soms is dat lastig om in te schatten maar ik luister hierbij tegenwoordig goed naar mijn gevoel.

Gelukkig heb ik op LinkedIn inmiddels ook een groep connecties om mij heen die er ook niet zo blij van worden als anderen respectloos over mijn artikelen praten. Ik maak steeds vaker mee dat deze mensen hier op gaan reageren en dat comments dan verwijderd worden. De negatieve mensen hebben dan in eens door dat het toch niet zo aardig is wat ze zeggen. Dit voelt voor mij echt als een warm bad en een beloning voor het werk dat ik iedere dag doe.

Onverwachte pareltjes

Andere ondernemers zullen het vast wel herkennen maar geloven in jezelf is toch wel één van de belangrijkste dingen wanneer je voor jezelf werkt. Ik heb de laatste maanden geleerd dat je hard kunt werken naar een doel maar dat je harde werk ook kan zorgen voor onverwachte pareltjes. Dingen die in eens naar je toe komen of gebeuren. Als een soort extra beloning, een kers op de taart. Toen ik voor een werkgever werkte maakte ik dat niet zo vaak mee maar nu ineens wel. Ik plaatste recent nog een bericht op de Prettybusiness Facebookpagina over een onverwacht pareltje.

Maar er zijn nog zoveel meer onverwachte pareltjes die de afgelopen maanden op mijn pad zijn gekomen. Tijd voor een mooi rijtje:

  • Zo ontving ik tientallen mooie en liever berichten van lezers. Dat geeft mij iedere keer zo een energie boost!;
  • Heb ik sinds kort een stagiaire die perfect bij Prettybusiness past en al mijn verwachtingen heeft overtroffen;
  • Ben ik er deze maand achtergekomen dat het aantal bezoekers van Prettybusiness in een half jaar met meer dan 400% is gestegen;
  • Maar ik ben er de laatste weken ook achtergekomen dat ik inmiddels gouden mensen om mij heen heb. Zowel zakelijk als privé ben ik gezegend met toppers. Een bevriend koppel die alle successen met mij meevieren en ook regelmatig meedenken over zakelijke beslissingen, een boekhoudster waar ik inmiddels een fijne band mee heb opgebouwd, blogvriendinnen waar ik mee kan sparren, een man die vierkant achter mij blijft staan en een broer die nog steeds mijn technische achtervang vormt en mij inmiddels steeds meer leert over programmeren.

En dat laatste is denk ik wel de grootste les geweest van de afgelopen maanden. Ik heb geleerd dat ik gezegend ben met het leven dat ik heb en de mensen om mij heen. Het klinkt misschien raar maar dat besef is in eens heel sterk geworden en daarom noem ik het een onverwachte parel.

 

Groetjes,

Aileen

 

p.s: mocht je nog vragen hebben over dit artikel of over een bepaald onderwerp meer willen weten, laat het mij vooral weten in een reactie hier onder.

7 reacties

  1. Leuk om te lezen dat je blog zo vooruit gaat ?! En zo te zien heb je er ook belangrijke lessen uitgehaald. Ga zo door!

  2. Ik krijg ook altijd energie als ik lieve mailtjes of complimenten krijg van volgers/lezers. Soms zit ik gewoon niet goed in mijn vel en is het allemaal best zwaar allemaal.
    Gelukkig krijg ik nauwelijks negatieve reacties, ik zou daar enorm over kunnen gaan tobben.
    Je hebt een mooie blog met een goede blogniche. Ga zo door! Hartstikke goed!
    Babs onlangs geplaatst…NIVEA – Ode aan mama!My Profile

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge