KPMG beschuldigd van mansplaining dresscode

In Engeland is KPMG door een voormalig trainee beschuldigd van een ‘mansplaining dresscode’. De internationale accountants- en adviesorganisatie ontsloeg de dame na drie jaar om verschillende redenen, waaronder deze beschuldiging. Maar wat houdt een ‘mansplaining dresscode’ precies in en is het strafbaar? Ik ben erin gedoken…

Mansplaining?

Sinds een aantal jaren wordt de term mansplaining steeds vaker gebruikt in de media. Er is sprake van mansplaining wanneer een man op een neerbuigende en betuttelende manier een vrouw iets uitlegt terwijl zij dit al weet. Het woord is eigenlijk een samenvoeging van de Engelse termen ‘man’ en ‘explain’.

De term is vooral populair geworden na de publicatie van ‘Men Explain Things To Me‘, een essay uit 2014. Hierin omschrijft Rebecca Solnit hoe de maatschappij gewend is geraakt aan de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Hierin focust zij zich op de vraag waarom mannen denken zaken beter te weten en vrouwen zich de mond laten snoeren.

KPMG beschuldigd van mansplaining dresscode

Maar laten we even terug gaan naar het incident bij KPMG. Trainee Zhihui Lu klaagde het bedrijf aan omdat ze in 2018 onterecht ontslagen zou zijn. Volgens haar was er sprake van onder meer een mansplaining dresscode.

Ze verwees hierbij naar de situatie waarbij ze door haar mannelijke manager was aangesproken op haar kleding. Ze was namelijk op het kantoor van financieel centrum Canary Wharf in Londen komen opdagen in een spijkerbroek en trui. En dat werd niet gewaardeerd. Haar manager stuurde daarom een e-mail aan haar met het verzoek om voortaan de smart business dresscode van het bedrijf aan te houden.

Lu reageerde hierop door te zeggen dat ze niet van een mansplaining dresscode hield. Ook liet ze het bandje van haar beha zien en vroeg ze haar manager of dit wel passend was bij de dresscode.

Oordeel rechter

In de rechtszaal gaf de voormalig trainee aan dat haar ontslag onjuist was, maar de rechter oordeelde anders. KPMG werd in het gelijk gesteld.

Het bedrijf had inmiddels al een flinke lijst met incidenten verzameld waar Lu verantwoordelijk voor was. Zo bleek de dame een rijstkoker in een vergaderzaal te hebben geïnstalleerd, weigerde ze op dezelfde verdieping te zitten als haar collega’s en bleek ze tijdens de lunch al het eten voor zichzelf op te eisen. Ook had ze op YouTube een filmpje gepubliceerd waarin ze een negatief lied zong over de accountants- en adviesorganisatie.

Bovenstaande situaties, in combinatie met de beledigingen richting haar manager over de mansplaining dresscode, bleken voldoende reden te zijn om de dame te ontslaan.

Beter voorkomen dan genezen

Het verhaal klinkt best bijzonder. Dit is iets dat je niet zo snel in praktijk zult meemaken. En toch kunnen we hier iets van leren.

De belangrijkste les uit dit verhaal is de waarde van een dresscode op papier. In het geval van KPMG staat dit zwart op wit. Iedereen in het bedrijf weet dat de dresscode smart business is. Wanneer dit niet het geval was geweest, dan had de dame waarschijnlijk een sterker argument gehad in de rechtbank. Want hoewel mansplaining niet officieel een strafbaar feit is, kan het verzoek om kleding aan te passen terwijl de dresscode niet is vastgelegd, verkeerd worden opgevat.

Daarom is mijn advies altijd om verwachtingen rondom het uiterlijk op papier te zetten. Ook wanneer het gaat om verwachtingen die jij niet meer dan normaal vindt. Denk bijvoorbeeld aan een verzorgd uiterlijk, het verbieden van slippers of korte rokjes. Jij kan het wel heel normaal vinden dat iemand zich op een bepaalde manier presenteert, voor de ander kan dat niet het geval zijn. Op dat soort momenten kun je in ieder geval terugvallen op de officiële regels. En dan heeft de term mansplaining ook niet zoveel betekenis meer.

Groetjes,

Aileen