Er zijn genoeg banen waarbij je verplicht bent om voor werktijd aanwezig te zijn. Voor deze extra tijd krijg je dan meestal niet betaald. Hoe gebruikelijk het ook is, vreemd is het ergens wel. Dat vond ook de callcentermedewerker die recent zijn werkgever voor de rechter sleepte. Hij wilde betaald krijgen voor de tien minuten die hij voor iedere dienst aanwezig moest zijn. De rechter gaf hem daarin gelijk en oordeelde dat de man recht had op 1600 euro aan achterstallig loon.
Maar hoe zit het eigenlijk met omkleden op het werk? Moet je werkgever daar ook voor betalen? Ik ben erin gedoken…
Promotiewerk en kledingwinkels
Bij het lezen van de uitspraak dacht ik meteen terug aan de vele baantjes die ik heb gehad om mijn studies te kunnen betalen. Bij sommige bedrijven mocht ik omkleden in de baas zijn tijd. Zo was ik een paar weken verkoper van krantenabonnementen op straat. Hiervoor moesten we speciale jassen en soms ook shirts dragen. Het aantrekken daarvan gebeurde tijdens werkuren.
Toen ik bij kledingmerk Didi ging werken was dat een heel ander verhaal. We moesten minimaal een kwartier van te voren (onbetaald) aanwezig zijn. In dat kwartier moesten we een kledingset in de winkel uitzoeken, aantrekken en de winkel klaar maken voor opening. Door de eisen die werden gesteld was dat niet altijd even eenvoudig. Je was verplicht om alleen de nieuwste collectie te dragen en mocht niet te vaak dezelfde combinaties maken. En aanzien niet altijd alle maten aanwezig waren kon je dit ook niet van te voren bedenken. Om dan nog maar te zwijgen over het feit dat niet alle kleding even fijn zit of goed valt. Wanneer je dan eenmaal klaar was met je outfit, dan werd je ook aangeraden om dit af te maken met accessoires uit de winkel.
Ik vond het vaak knap lastig om dit in een kwartier te doen. Daarom raadde mijn leidinggevende mij aan om nog eerder aanwezig te zijn. Wanneer ik de winkel moest openen, dan checkte ze achteraf altijd hoe laat ik het alarm eraf had gehaald. Zo kon ze zien of ik wel vroeg genoeg binnen was om dit allemaal te kunnen doen. Het lastige was dat medewerkers die de kleding in de winkel kochten dit probleem niet hadden. Zij konden thuis hun kleding aantrekken en hoefden zich niet om te kleden op het werk. Maar ik had tijdens mijn studentenperiode geen geld om bij iedere nieuwe collectie een set aan te schaffen.
Acht keer per dag omkleden
De eerste twee jaar van mijn Bestuurskunde opleiding werkte ik in de zomer in een farmaceutische fabriek. Vanwege de hygiëne moesten we ons iedere keer van top tot teen omkleden. Voor aanvang van de shift moesten we in de kleedkamer een shirt, broek, haarnetje en klompen aantrekken. Maar daar bleef het niet bij. Gedurende de dag hadden we twee korte pauzes van 15 minuten, een keer voor en een keer na de lunch. De lunch zelf duurde een half uur. Voor iedere pauze moest je vanuit de werkruimte de kleedkamer in om jezelf om te kleden naar je gewone kleding. Na de pauze moest je vervolgens weer de kleedkamer in om jezelf te verkleden naar de werkkleding. Deze tijd ging allemaal van je onbetaalde pauze af.
Je had dus 3 pauzes waarbij je in totaal jezelf 6 keer moest omkleden. Daarnaast moest je jezelf ook voor en na je dienst omkleden. In totaal moesten we ons 8 keer per dag omkleden. En dat allemaal onbetaald. Mij hoorde je trouwens niet klagen. Ik vond het werk vreselijk, maar het verdiende ook erg goed.
Moet je werkgever betalen voor kledingwissel op het werk?
Laten we weer even terug gaan naar de hoofdvraag van dit artikel. Namelijk of je werkgever moet betalen voor een kledingwissel op het werk. Ik sprak hierover met Suzanne Meijers, arbeidsrechtadvocaat en schrijver van het boek Geen gedoe met personeel.
”Als ik kijk naar de uitspraak, dan is het de belangrijkste vraag of je eerder aanwezig moet zijn om voorbereidend werk te doen. Dus zijn die werkzaamheden nodig om de daadwerkelijke overeengekomen werkzaamheden uit te voeren? In dat geval begin je dus al met het werk.
Jouw voorbeeld van het omkleden om te gaan werken in een farmaceutische fabriek valt daar wat mij betreft ook onder. Dat heeft ook te maken met hygiëne en huisregels. Maar als jij in de horeca werkt en je nette pak thuis of in het restaurant aantrekt dan valt het daar wat mij betreft niet onder. Maar als Didi verlangde dat je voorbereidende werkzaamheden trof om je om te kleden én om de winkel te openen, dan kan dat (in beginsel) wel worden aangemerkt als werktijd. Je moest immers verplicht aanwezig zijn.”
Conclusie
Het moge duidelijk zijn dat werkgevers dus niet altijd kunnen verlangen dat je onbetaald eerder aanwezig bent. Wanneer je begint met werken, dan moet je daar ook betaald voor krijgen. En dat lijkt mij niet meer dan logisch. Zo’n uitspraak maakt het alleen nog even iets duidelijker.
Groetjes,
Aileen
Hi, do you have the case-law name? Thanks!
All lawsuits are linked in this article so that you can see the number and name of the case per lawsuit.