Moet je werkgever betalen voor kledingwissel op het werk?

Er zijn genoeg banen waarbij je verplicht bent om vóór werktijd aanwezig te zijn. Voor deze extra tijd krijg je meestal niet betaald. Hoe gebruikelijk dat ook is, ergens blijft het vreemd. Dat vond ook de callcentermedewerker die recent zijn werkgever voor de rechter daagde. Hij wilde betaald krijgen voor de tien minuten die hij voor elke dienst aanwezig moest zijn. De rechter gaf hem gelijk en oordeelde dat de man recht had op 1600 euro aan achterstallig loon.

Maar hoe zit het eigenlijk met omkleden op het werk? Moet je werkgever daar ook voor betalen? Ik ben erin gedoken…

Promotiewerk en kledingwinkels

Bij het lezen van de uitspraak dacht ik meteen terug aan de vele baantjes die ik heb gehad om mijn studies te bekostigen. Bij sommige bedrijven mocht ik omkleden in de baas zijn tijd. Zo werkte ik een paar weken als verkoper van krantenabonnementen op straat. Hiervoor moesten we speciale jassen en soms ook shirts dragen, die we tijdens werktijd aantrokken.

Toen ik bij kledingmerk Didi ging werken, was dat een ander verhaal. We moesten minimaal een kwartier van tevoren (onbetaald) aanwezig zijn. In die tijd moesten we een outfit uit de winkel kiezen, aantrekken en de winkel klaarmaken voor opening. Door de strenge eisen was dat niet altijd eenvoudig. Je moest altijd de nieuwste collectie dragen en mocht niet te vaak dezelfde combinaties maken. Omdat niet alle maten altijd beschikbaar waren, kon je dit ook niet van tevoren uitzoeken. En dan had je ook nog het ongemak van kleding die niet altijd lekker zat of goed viel. Zodra je outfit klaar was, werd je ook aangemoedigd om deze af te maken met accessoires uit de winkel.

Ik vond het vaak lastig om dit in een kwartier te doen, en mijn leidinggevende raadde me aan nog eerder aanwezig te zijn. Wanneer ik de winkel moest openen, controleerde zij achteraf hoe laat ik het alarm eraf had gehaald om te zien of ik op tijd binnen was. Het lastige was dat medewerkers die de kleding zelf in de winkel hadden gekocht, dit probleem niet hadden. Zij konden hun kleding thuis aantrekken en hoefden zich niet om te kleden op het werk. Maar als student had ik simpelweg niet het budget om bij elke nieuwe collectie een outfit aan te schaffen.

Acht keer per dag omkleden

De eerste twee jaar van mijn Bestuurskunde opleiding werkte ik in de zomer bij een farmaceutische fabriek. Vanwege de hygiëne moesten we ons elke keer van top tot teen omkleden. Voor aanvang van de shift moesten we in de kleedkamer een shirt, broek, haarnetje en klompen aantrekken. Maar daar bleef het niet bij. Gedurende de dag hadden we twee korte pauzes van 15 minuten, één keer voor en één keer na de lunch. De lunch zelf duurde een half uur. Voor elke pauze moest je naar de kleedkamer om je om te kleden in je gewone kleding. Na de pauze moest je je weer omkleden in de werkkleding. Deze tijd ging allemaal van je onbetaalde pauze af.

In totaal moesten we ons 8 keer per dag omkleden, allemaal onbetaald. Ik klaagde overigens niet; ik vond het werk vreselijk, maar het verdiende ook erg goed.

Moet je werkgever betalen voor kledingwissel op het werk?

Terug naar de hoofdvraag van dit artikel: moet je werkgever betalen voor een kledingwissel op het werk? Ik sprak hierover met Suzanne Meijers, arbeidsrechtadvocaat en auteur van het boek Geen gedoe met personeel.

“Als ik kijk naar de uitspraak, is de belangrijkste vraag of je eerder aanwezig moet zijn om voorbereidend werk te doen. Zijn die werkzaamheden nodig om de daadwerkelijke overeengekomen werkzaamheden uit te voeren? In dat geval ben je dus al begonnen met werken.”

“Jouw voorbeeld van het omkleden voor werk in een farmaceutische fabriek valt daar wat mij betreft ook onder. Dat heeft ook te maken met hygiëne en huisregels. Maar als je in de horeca werkt en je nette pak thuis of in het restaurant aantrekt, dan valt het er volgens mij niet onder. Als Didi echter eiste dat je voorbereidende werkzaamheden verrichtte om je om te kleden én om de winkel te openen, dan kan dat (in beginsel) wel als werktijd worden beschouwd. Je moest immers verplicht aanwezig zijn.”

Conclusie

Groetjes,

Aileen