De vakbond voor zorgpersoneel wil dat verpleegkundigen en thuiszorgmedewerkers niet langer hun volledige naam op hun werkkleding moeten tonen. Steeds meer mensen worden namelijk geconfronteerd met agressie en intimidatie, zowel fysiek als online. En dit probleem beperkt zich niet tot de zorg. Daarom pleit men voor het gebruik van verkorte of fictieve namen. Maar mag een werkgever eigenlijk wel eisen dat een medewerker zijn of haar volledige naam op een badge draagt?
Je volledige naam op je werkkleding dragen
Toen ik dit nieuwsbericht las, was ik eigenlijk verbaasd. Waarom zou een zorgmedewerker zijn of haar volledige naam moeten onthullen aan patiënten? Volgens de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) mag dit niet zonder goede reden. Een werkgever moet voldoen aan één van de zes grondslagen die in de AVG zijn opgenomen.
Grondslagen
- Gerechtvaardigd belang
- Op basis van overeenkomst
- Algemeen belang/ openbaar gezag
- Toestemming
- Vitale belangen
- Wettelijke verplichting
Op basis van deze punten is het voor een zorgmedewerker niet noodzakelijk om zowel de voor- als achternaam op de werkkleding te vermelden. Het is natuurlijk handig om iemand bij naam te kunnen aanspreken, wat een gerechtvaardigd en algemeen belang is. Maar dan volstaat een voornaam of achternaam.
Er zijn al functies in de zorg waar op deze manier wordt gewerkt, bijvoorbeeld bij medewerkers die met gedetineerden of patiënten met ernstige mentale problemen werken. Dit beschermt hun privacy. Waarom zouden we dan niet vaker alleen een voor- of achternaam, of zelfs een fictieve naam, gebruiken?
Nep namen op werkkleding moeten privacy van medewerkers beschermen
Afgezien van het belang van privacybescherming, is het zorgwekkend dat dit überhaupt nodig is. Volgens Münire Manisa, cao-onderhandelaar voor zorgvakbond NU’91, is dit echter dringend: “Stalking, intimidatie en doxing (het met kwade bedoelingen online verspreiden van iemands gegevens) komen steeds vaker voor in de zorg.”
Hoewel ik zelf niet in de zorg werk, herken ik deze verhalen. Een vriendin van mij werkt met mensen met psychologische problemen, en ook haar volledige naam is niet bekend bij cliënten. Ze heeft wel social media-accounts, maar post daar nauwelijks iets op. Ze heeft gezien hoe collega’s lastiggevallen worden en is daarom voorzichtig. Begrijpelijk, maar ook verdrietig.
Als er één ding is dat we van de pandemie hebben geleerd, dan is het wel hoe hard we de mensen in de zorg nodig hebben. Laten we ze dan ook respecteren, zowel op het werk als thuis.
P.s: Wil je meer weten over werkkleding in de zorg? Check dan mijn boek Helden in witte pakken. Te koop via o.a. Bol.com.
Groetjes,
Aileen
