Ongepaste kleding op het werk: zwijgen of spreken?

Want to read in English? Click here.

Afgelopen zondag plaatste ik een artikel waarin ik de vraag van een lezer behandelde. De lezer vertelde dat haar leidinggevende moeite had met het aanspreken van een vrouwelijke medewerker op haar, volgens hem, te sexy kleding. Ik vond het een interessante vraag. Want hoe pak je zo iets aan?

Op LinkedIn ontstond er een gesprek over dit artikel en ook via Twitter en door middel van privé berichten gaven mensen hun mening over deze kwestie. Het issue bleek lastiger te zijn dan ik dacht. Want velen twijfelen over wat ze het beste kunnen doen in dit soort situaties. Ongepaste kleding op het werk: zwijgen of spreken? Wat is nu slim?

Wie zegt het dan?

Je zou er wat van moeten kunnen zeggen, daar bleek iedereen het over eens te zijn. Met nadruk op zou moeten kunnen. We leven inmiddels in een maatschappij waarin het heel normaal is om mensen op gedrag aan te spreken, zeker wanneer dit niet gewenst is. Men zegt vaak dat dit moet kunnen. Natuurlijk is het goed om zaken openlijk te bespreken. Maar het wordt lastig als het onderwerp confronterend is. En wanneer het gaat om het uiterlijk, dan is dit zeker het geval.

Ik kan mij nog goed herinneren hoe vaak dit een issue was bij mijn laatste werkgever. Het was een onderwerp dat vaak werd aangesneden bij collega’s onderling. Men sprak over die ene collega die stonk uit de mond, de ander die er altijd onverzorgd uitzag of weer eentje die standaard veel te strakke kleding droeg. Of zelfs kleding waarbij het ondergoed duidelijk zichtbaar was. Om nog maar te zwijgen over de veel te blote tops die je in de zomer voorbij zag komen. Iedereen wist het, iedereen sprak er over maar niemand sprak een ander aan. Want dat durfde men niet. Directe collega’s en ook veel leidinggevenden gingen dit soort gesprekken uit de weg.

Twee fronten

Wat mij in de discussie ook opviel is het feit dat er twee fronten lijken te zijn: mensen die het vreselijk logisch vinden om iemand aan te spreken op het uiterlijk en mensen die het lastig vinden om te doen. Eigenlijk staan ze lijnrecht tegenover elkaar. Er was zelfs iemand die het zo normaal vond om iemand aan te spreken op het uiterlijk dat zij dacht dat het artikel én de bijbehorende vraag ‘nep’ zou zijn. En kennelijk vond diegene het ook nodig om dit publiekelijk op social media uit te spreken. Dit was wel een heel uiterste reactie. In mijn ogen uiterst respectloos, vooral naar diegene die de vraag aan mij had gesteld.

Maar het is ook tekenend voor de discussie over de vraag of je nu wel of niet iemand moet aanspreken op het uiterlijk. Als we het zo normaal vinden dat we de ander aanspreken op het uiterlijk, zijn we ons dan nog wel bewust van het feit dat je iemand confronteert met iets dat gevoelig kan liggen? En als je de ander niet aan durft te spreken, dan houden we het in stand. Is het niet de hoogste tijd om elkaar in het midden te vinden en met beleid het gesprek aan te gaan?

Ik ben wel benieuwd naar jouw ervaring op dit gebied. Heb jij wel eens een collega aangesproken op ongepaste kleding of uiterlijke verzorging? Of vind je dit ook lastig?

Groetjes,

Aileen