Prettybusiness gaat veranderen (incl podcast)

Jawel, je leest het goed. Prettybusiness gaat veranderen. Op meerdere vlakken. In dit artikel vertel ik je precies hoe dit tot stand is gekomen en wat er precies allemaal anders gaat worden. Onderaan som ik nog eens op wat jij hier als lezer van zult merken. Mocht je liever luisteren naar het artikel dan het lezen, dan kan dat ook. Bovenaan het artikel staat namelijk een geluidsopname waarin ik dit artikel voorlees.

 

Prettybusiness gaat veranderen (incl podcast)

 

Ik weer met mijn adviezen

Ik zit naast haar. Eindelijk weer eens. Het is alweer weken geleden dat ik haar in alle rust heb kunnen aankijken en naar haar heb kunnen luisteren. Met haar blije gezicht vertelt ze verhalen die zoals altijd vol zitten met humor en grapjes. Ik geniet ervan, maar merk dat de vermoeidheid ineens toeslaat. Ik schuif nog eens iets naar haar toe zodat ik de gesprekken van de mannen aan de andere kant van de bank minder goed hoor. Terwijl ik een kleed over mijn schoot trek kijk ik haar nog eens goed aan. Ze kijkt blij, maar ik weet dat er meer is dan alleen die glimlach.

”Hoe gaat het nu met je vermoeidheid?” vraag ik haar nadat ik een slok heb genomen van de rode wijn. Ik zie de blik in haar ogen meteen veranderen. Ja, daar is ze weer. In een fractie van een seconde verdwijnt de glimlach. De rauwe, pure kant komt naar boven. ”Ik ben doodmoe. Het is heel vreemd want ik slaap meer en toch blijf ik moe wakker worden.” Haar woorden raken mij. Ik snap het en weet dat dit een serieus probleem is. Niet de vermoeidheid, maar het feit dat dit op een bepaald moment niet meer even op te lossen is. Dat je ineens écht niet meer kan en dan moet dealen met de klap die burn-out heet.

Ik kijk haar nog eens aan. Ik ken het gevoel en zou er alles voor over hebben om haar deze ellende te besparen. Maar dat kan ik niet. Dus kom ik als vriendin weer met mijn adviezen. Over dat ze op moet letten, structureel zaken in haar leven moet aanpassen en vooral dichtbij zichzelf moet blijven. Maar ja, wie ben ik?

 

Het laat mij niet los

Wanneer ze vertrekt loopt ze met open armen naar mij toe. Ze geeft mij een knuffel. De derde keer alweer die avond. Dit ken ik niet van haar, ze was nooit van het knuffelen. Even staan we stil en houden we elkaar stevig vast. Ik voel dat dit haar manier is om haar enthousiasme te laten zien. Om de blijdschap te tonen over het feit dat we elkaar eindelijk weer eens zien. ”Zo fijn dat alles goed is gegaan in het ziekenhuis” hoor ik haar zeggen. Ineens besef ik mij weer hoe blij ik ben. Blij met het feit dat de afwijkende cellen geen kwaadaardige cellen bleken te zijn. Dat ik gezond ben en zij ook. Ik houd zoveel van haar, het is zo fijn om haar vast te houden. Maar ze heeft geen idee.

Nadat ze de deur uit is gelopen besluit ik meteen naar bed te gaan. Ik loop naar de badkamer terwijl haar woorden door mijn hoofd spoken. ”Ik slaap meer en toch blijf ik moe wakker worden.” Het laat mij niet los. Ik hoor mijzelf weer de goedbedoelde adviezen uitspreken en bedenk mij dat ik deze adviezen gisteren ook al heb gegeven. Maar dan aan een collega blogger die met een burn-out thuis zit. En vorige week ook, tegen een vriendin die nu weer langzaam de draad probeert op te pakken. Maar ook zij is herstellende. Van een burn-out.

Het lijkt wel een epidemie, mijn leeftijdgenoten die stuk voor stuk omvallen. Ik lees het ook in het nieuws. Experts die spreken over een kwartlifecrisis bij millenials. Want dat ben ik en dat zijn mijn vriendinnen: millienials. De generatie die keihard werkt en grenzeloos bezig is met perfectie. Ten koste van alles, maar vooral ten koste van zichzelf.

 

Omdat je het allemaal zo goed weet

Terwijl de tandenborstel draaiende bewegingen maakt in mijn mond kijk ik naar mijzelf in de badkamerspiegel. Ja, daar sta je dan. Met je dertig jaar adviezen te geven. Omdat je zelf al twee keer overspannen bent geweest. En omdat je het dan zelf kennelijk allemaal zo goed weet. Maar wat weet je nou écht? Sta je zelf wel écht zo dichtbij wat jij wilt? 

Terwijl ik mijn mond spoel gaat de dialoog in mijn hoofd verder. Wat ben je zelf dan aan het doen? Heb jij je shit wel op orde of lijkt het alleen zo? Vanuit de wasbak veer ik omhoog en kijk ik mijzelf weer aan in de spiegel. Ja, Aileen. Jij weet stiekem ook wel dat jouw werktempo niet optimaal is. Dat je niet het maximale uit jezelf haalt door de manier waarop je nu werkt. Waarom moet je dan zo nodig iedere dag een artikel publiceren? Wie zegt dat dit moet? 

Ik loop vanaf de badkamer via de overloop naar de slaapkamer. Zijn nachtlampje staat aan. Hij ligt op zijn zij en ik zie hem een spelletje spelen op zijn telefoon. Ik stap het koude bed in en trek de wollen deken nog eens extra over het dekbed heen. Een rilling gaat over mijn lijf heen en ik kruip tegen zijn rug aan. Hij is warm. Wat fijn.

 

Mijn hoofd zit vol

Ik kan de slaap niet vatten en draai weer naar mijn eigen plek in het bed terwijl de gedachten voorzetten. Wat ben je nou aan het doen? Het wordt tijd dat je zelf eens een keer ruimte gaat creëren om zaken netjes te doen, om te optimaliseren, dingen te realiseren. In plaats van te haasten omdat er iedere dag iets online moet staan. En waarom? Omdat het zo cool is dat je dat kunt? Omdat mensen het knap vinden? Omdat het op de header van je website staat? Waar wil je eigenlijk heen?

”Ik kan niet slapen. Wil je tegen me aan liggen?” vraag ik hem zachtjes. Hij rol om en krult zijn lichaam om mij heen. Zijn warme armen pakken die van mij vast. ”Waarom kan je niet slapen?” fluistert hij. ”Mijn hoofd zit te vol” hoor ik mijzelf zeggen terwijl ik de grote hoeveelheid vragen in mijn hoofd probeer te ordenen. ”Waarmee dan?” zegt hij.

”Ik denk dat ik toch echt moet stoppen met het dagelijks publiceren van artikelen. Ik doe het nu al ruim een jaar, maar het lukt me gewoon niet om vooruit te werken. En daarom is er altijd weer die stress dat ik iedere dag moet schrijven en publiceren voor zeven uur. De onderwerpen zijn niet eens het probleem, maar de tijd en energie die het kost. Ik ben zo jaloers op bloggers die ik spreek en die dan vertellen dat ze in één uur een artikel kunnen schrijven. Het lukt mij niet. Ik lees mij teveel in, zoek teveel uit, doe teveel interviews en denk teveel na. Tenminste, om ver vooruit te kunnen werken.”

”Maar waarom moet je dan ook iedere dag iets publiceren? Denk je dat je lezers gaat kwijtraken als je niet iedere dag iets plaatst?” hoor ik hem van achteren zeggen. ”Nee, dat denk ik niet” antwoord ik hem. ”Ik schrijf voor mensen die over het algemeen zelf ook veel werken, die begrijpen dat wel. Dat denk ik tenminste. Het is vooral het gevoel van dat het niet is gelukt. Dat ik niet iedere dag iets kan plaatsen en daarnaast alles bijhouden. Social media, het voorbereiden en geven van presentaties, schrijven gastblogs en het bijhouden van mijn mailbox. En dan de berichten van lezers en bedrijven. Oh ja, en werken aan de kwaliteit van mijn teksten. Mijn dyslectie, daar wil ik ook aan werken. Er zijn zoveel artikelen die oud zijn en tekstueel zo slecht. Die wil ik oplappen. Ik wil een kwalitatief goede blog. Ik loop eigenlijk met alles achter, behalve met mijn artikelen. Ik moet een knoop doorhakken. Want ik wil niet meer haasten, geen constante stress. Ik wil kwaliteit en daar moet ruimte voor komen.”

 

Wat er gaat veranderen

Vanaf 1 februari, vanaf vandaag dus, zullen er een aantal zaken veranderen bij Prettybusiness.

  • In de eerste plaats ga ik stoppen met het dagelijks publiceren van artikelen. Voortaan zal er vanaf zondag tot en met donderdag iedere dag een nieuw artikel online komen. Dat betekent dat ik van 7 artikelen per week terug ga naar 5 artikelen. Op vrijdag en zaterdag komen er dus geen nieuwe artikelen meer online. Het tijdstip blijft wel gewoon hetzelfde. Dus op zondag, maandag, dinsdag, woensdag en donderdag staat er een nieuw artikel op de website.
  • Op vrijdag en zaterdag komen er geen nieuwe artikelen online, maar zal ik wel artikelen delen op social media. Ik zal namelijk oude artikelen gaan actualiseren en na de verbeteringsslag dus gaan delen. Dat zullen met name de artikelen uit 2014, 2015 en 2016 zijn.
  • Tot op heden kwam het overzicht van mijn werkoutfits altijd op vrijdagavond online. In verband met het nieuwe publicatieschema zal het outfit artikel verplaatsen naar de maandag. Je kunt dus iedere maandavond rond 19:00 bekijken wat ik de week ervoor heb gedragen. Ik heb de laatste periode ook gemerkt dat ik telkens mijzelf verplicht voelde om in deze outfit artikelen ook iets te vertellen over mijzelf, Prettybusiness of wat ik aan had. Maar ik ben geen type blogger dat veel privé verhalen wil delen en zo vaak heb ik geen nieuws over mijn blog. Om die reden zullen de teksten bij mijn outfit artikelen ook een stuk korter worden. Maar mocht je een idee hebben over wat ik er bij zou kunnen plaatsen, dan hoor ik dat natuurlijk graag.
  • Ten slotte zal ik de aankomende maand gaan experimenteren met podcasts. Zoals je hebt gemerkt stond er bovenaan dit artikel ook een geluidsopname. Hierin heb je kunnen luisteren naar het artikel. Deze maand zal ik af en toe een artikel plaatsen inclusief een podcast. De geschreven teksten blijven dus hetzelfde, alleen zul je er af en toe ook naar kunnen luisteren. Zie het als een extraatje. Ik hoor natuurlijk ook graag wat jullie hier van vinden. Voegt het iets toe? Vind je het prettig of lees je alsnog liever? Ik hoor graag jullie feedback.

 

Groetjes,

Aileen

6 reacties

  1. Hoi Aileen, ik vind het nog steeds veel. Volgens mij kun je nog wel minderen.
    Misschien blijven mensen juist wel beter hangen. Elke dag alles lezen wat in je mailbox komt valt ook niet mee he.
    Mensen worden overladen met nieuwsbrieven.

    Als ik jou was….ik zou het nog verder terugbrengen.

    Elke dag, ik heb het altijd idioot gevonden. Wilde destijds nog bezorgd reageren met “pas je wel goed op jezelf” ….maar dat voelde bemoeiallig…..

    Maar dan toch, pas goed op jezelf.
    Het mag nog wel minder hoor.

  2. Aileen, je schrijft: ‘Ik ben zo jaloers op bloggers die ik spreek en die dan vertellen dat ze in één uur een artikel kunnen schrijven. Het lukt mij niet. Ik lees mij teveel in, zoek teveel uit, doe teveel interviews en denk teveel na. Tenminste, om ver vooruit te kunnen werken.’ Jij doet iets wat de meeste bloggers niet goed genoeg doen. Je blog is juist daarom zo goed en wat Wendy schrijft daar sluit ik me helemaal bij aan.

    Als het een moeten is is het niet meer leuk. Dat moet je niet meer hebben (schrijf ik nu moeten? 😉 )

    Bloggen en Loggen stuurt me elke week 1 blog. Daar kijk ik naar uit. Misschien vind je dat nu heel vreemd en not done, maar zoek een regelmaat dat bij jou past!

    Groeten,
    Mariam

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge