Zichtbare tatoeages in de zorg

Tatoeages blijven een lastig onderwerp wanneer het gaat om zakelijke aangelegenheden. Is het wel of niet oké om het te dragen? Mag je om deze reden ontslagen worden? Er is geen eenduidig antwoord op te geven. Het hangt natuurlijk af van je beroep. Maar hoe zit het eigenlijk met zichtbare tatoeages in de zorg?

Zichtbare tatoeages in de zorgFoto: Pixabay

Wat zegt het over iemand?

Ik ben op het idee voor dit artikel gekomen door een discussie die ik las op de Facebook pagina ‘Werken in de zorg‘. De eigenaar van de groep plaatste de volgende vraag op de tijdlijn.

Of iemand wel of geen tatoeage draagt in een ziekenhuis, dat is iets waar ik zelf eigenlijk nooit bij stil heb gestaan. Als ik word geholpen door een verpleegkundige, een arts of een tandarts dan let ik helemaal niet op de aanwezigheid hiervan. Maar misschien komt dat ook wel omdat ik het nooit zie. Stiekem ben er ik namelijk best wel een liefhebber van. De ene tatoeage is de andere natuurlijk niet, maar over het algemeen vind ik het mooi om te zien. Er zit meestal een symbool achter, een persoonlijke betekenis en daardoor zegt het veel over iemand. Dat vind ik mooi.

Maar we weten ook allemaal dat tatoeages bij bepaalde groepen mensen een negatieve betekenis kan hebben. Om die reden worden ze op de werkvloer ook vaak bedekt. Mensen willen niet dat anderen op die manier een mening vormen. Zo had ik ooit een mannelijke collega die veel tatoeages had. Zijn armen, borst en rug waren rijkelijk gevuld. Maar niemand wist dat omdat hij altijd een overhemd droeg met lange mouwen, zelfs in de zomer. Ik kwam er per toeval achter toen ik tijdens een etentje met collega’s een gesprek had over tatoeages. Toen ik er naar vroeg gaf hij toe dat hij er een aantal had en tijdens het gesprek bleek hij helemaal onder te zitten. Dat vond ik een bizar idee. Hij zag er altijd keurig netjes uit, heel gestyled en verzorgd. En ik had er nooit iets van gezien. Hij vertelde mij dat hij bang was dat mensen een oordeel over hem zouden hebben en anders tegen hem aan zouden kijken wanneer hij ze zou laten zien. Ook vond hij het simpelweg niet gepast.

In dit geval heb ik het over iemand die op een kantoor werkt. Daar is meestal een airco aanwezig en om die reden gaf mijn collega aan dat het voor hem geen probleem was om te bedekken. Maar in de zorg werkt dat toch vaak anders. Daar is vaak sprake van bedrijfskleding en ook zijn er meestal voorschriften rondom het uiterlijk in verband met hygiëne. Hierdoor is het lastiger om tatoeages te bedekken.

Voor of tegen?

Maar zou dat dan ook moeten? Zou je een tatoeage moeten bedekken wanneer je in de zorg werkt? Persoonlijk maakt het mij niets uit. Ik zal er wel naar kijken, maar het wekt bij mij geen gevoel van afkeur op. Toch las ik onder de oproep op Facebook wel enkele argumenten waar ik mijzelf in kon vinden.

Zo schreef een vrouw dat ze niet graag geholpen werd door iemand met tatoeages omdat ze het idee had dat diegene geen respect zou hebben voor haar lichaam. Juist omdat zij tatoeages een manier vond om je lichaam te verknallen, zo gaf ze aan. Deze opmerking zorgde voor vele negatieve reacties en zelf kijk ik er ook anders tegenaan. Maar ergens snap ik het wel. Het is maar net hoe je er tegenaan kijkt. Ik zie het als lichaamsversiering en vind het interessant om de verhalen er achter te horen. Maar als je het ziet als verminking, dan snap ik dat je er anders tegenaan kijkt.

Een ander merkte op dat het ook van de tatoeage zelf afhing. Als voorbeeld werd gegeven dat een tatoeage in de vorm van een doodshoofd verkeerd kan overkomen wanneer je bij de afdeling oncologie werkt. Dat vond ik in de eerste instantie een goed standpunt. Maar toen ik verder las, zag ik dat er ook een dame was die een doodshoofd heeft laten zetten nadat een familielid was vermoord. En dat de collega’s op de afdeling oncologie het juist wel mooi vonden.

Zo zie je maar weer, iedere tatoeage heeft een verhaal. Natuurlijk oordelen we altijd op basis van het uiterlijk, of we nu willen of niet. Maar het verhaal achter een tatoeage gaat vaak zoveel dieper dan de afbeelding. Het is een manier van iemand om een stukje van zijn of haar persoonlijkheid te laten zien. Het is alleen de vraag of je dichtbij genoeg durft te komen om dit ook te willen zien.

Groetjes,

Aileen

2 reacties

  1. Het blijft natuurlijk een discussie of tatoeages gezien mogen worden in de zorg. Wel denk ik dat de meeste mensen tegenwoordig een stuk gemakkelijker zijn geworden en het niet meer zo erg vinden. Je ziet het steeds vaker dus het wordt ook steeds normaler voor iedereen.

  2. Eindeloze discussies tattoos. Voor ieder betekent een plaatje iets anders, het is kunst en het wordt ook heel verschillend geïnterpreteerd. Ik vind als iemand zijn eigen lichaam bekliedert is zijn keuze maar diegene zal dan ook de consequenties ervan moeten aanvaarden. Dat je als niet betrouwbaar gezien wordt en daardoor je droombaan misloopt bijv als stewardess of kinderpsycholoog, ik noem maar wat. Daarentegen als een kledingverkoper onder de tattoos zit heb ik daar geheel geen moeite mee.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge