Bedrijf biedt schoenen aan voor sollicitatiegesprek

Afgelopen week werd ik op LinkedIn getagd onder een bijzonder verhaal. Een dame had gesolliciteerd bij een bedrijf en vlak voor het sollicitatiegesprek kreeg zij een paar schoenen aangeboden. Waar komt dit idee vandaan? Waarom zou een bedrijf dit doen en is het wenselijk dat dit gebeurt?

Bedrijf biedt schoenen aan voor sollicitatiegesprek
Foto: Pixabay (deze foto is ter illustratie en betreft niet de sneakers waarover wordt gesproken in het artikel)

Schoenen voor sollicitatiegesprek

De schrijfster van het artikel, werkzaam als corporate recruiter, is het duidelijk niet eens met de manier waarop zij is behandeld. Met capslock letters staat er boven de tekst ‘Moet je als vrouw hakken dragen in het bedrijfsleven om mee te tellen?’.

Ze vertelt in haar verhaal dat ze een sollicitatiegesprek had bij een bedrijf waarbij de dresscode als ‘business’ werd omschreven. Zij vond dit een term die je op verschillende manieren kon interpreteren. Ze koos ervoor om een nette broek, blouse en colbert te combineren met een paar sneakers. De schoenen waren naar eigen zeggen niet afgetrapt maar normaal.

Vervolgens vertelt zij dat ze dol is op sneakers en een grote verzameling in de kast heeft staan. Maar daarnaast heeft ze ook drie paar hakken, want in sommige situaties wil zij zich zo professioneel mogelijk kleden. Ze geeft aan dat ze daar begrip voor heeft en zich met alle liefde en plezier aanpast. Ook benadrukt ze dat de schoenen verder niets zeggen over haar inhoud.

 

Wat is je schoenmaat?

Dan vertelt ze over de pijnlijke situatie. Zodra ze het bedrijf waar het gesprek plaats zou vinden binnenloopt, komt er een dame naar haar toe met de vraag wat haar schoenmaat is. Ze krijgt te horen dat er gympen niet worden gewaardeerd en ze voor het gesprek een paar hakken kon lenen.

De schrijfster sluit het verhaal af met de mededeling dat de kleding van haar gesprekspartner tijdens het sollicitatiegesprek vrij casual was en gecombineerd met een paar ballerina’s.

Na het verhaal te hebben gelezen scroll ik door naar de reacties. Daar lees ik dat de dame veel bijval krijgt. Het merendeel geeft aan het belachelijk te vinden dat ze deze schoenen aangeboden kreeg. Ook lees ik dat de schrijfster heeft bedankt voor de schoenen en inmiddels bij een ander bedrijf werkzaam is.

 

Inschattingsfout

Ik vind het een uitermate interessant verhaal. Er zitten zoveel thema’s in waar je over kunt discussiëren. Het geeft ook veel stof tot nadenken.

Op de eerste plaats valt het mij op dat de schrijfster ‘corporate recruiter’ in haar functietitel heeft staan. Dat suggereert dat ze precies weet wat je zou moeten dragen in een zakelijke omgeving. Recruiters moeten immers advies kunnen geven aan sollicitanten over wat ze het beste kunnen dragen tijdens een sollicitatiegesprek. Ze zouden moeten weten wat wel en niet gebruikelijk is, of althans in hoofdlijnen.

Maar kennelijk is dat niet het geval. Het feit dat zij dit durft te delen op een professioneel platform vind ik heel stoer. In haar tekst lees ik duidelijk dat ze het niet eens is met de situatie, maar ondertussen durft ze zich kwetsbaar op te stellen. Met haar verhaal geeft ze namelijk aan dat ze de situatie en verwachtingen verkeerd heeft ingeschat. Iets dat iedereen wel kan overkomen, maar velen niet durven te delen.

 

Hakken versus sneakers

Wat mij het meeste opviel aan het bericht is de eigen interpretatie die de schrijfster geeft aan het verhaal. Natuurlijk doet iedereen dit. Alleen legt de dame in dit geval de focus op hakken, wat in mijn ogen niet de essentie is van wat er zich heeft afgespeeld.

De dame die naar haar toe kwam gaf aan dat sneakers niet werden gewaardeerd. Als alternatief werden er hakken aangeboden. Maar dit wil niet zeggen dat je alleen maar hakken op deze werkplek mag dragen. Zo had haar gesprekspartner ballerina’s aan.

Toch snap ik heel goed waarom zij dit zo interpreteert. We leven in een maatschappij waar sneakers enorm populair zijn. Daarnaast is de dresscode op de werkvloer de laatste jaren steeds meer casual geworden. We vinden het steeds normaler om deze schoenen op de werkvloer te dragen.

Door deze verandering vergeten we soms dat er nog talloze alternatieven zijn. Tussen de hakken en de sneakers in heb je bijvoorbeeld loafers, veterschoenen en (enkel)laarzen. Dat zijn allemaal schoenen die je zonder hak op een nette wijze kan dragen.

Wat is professioneel?

Zoals ik al eerder aangaf ben ik van mening dat de dame niet goed wist wat er van haar werd verwacht. Natuurlijk, dat kan gebeuren. Maar het interessante is hoe zij hier tegenaan kijkt. Ze zegt hakken in haar kast te hebben staan voor de situaties waarbij ze er zo professioneel mogelijk uit moet zien. Een sollicitatiegesprek is voor haar kennelijk niet zo’n situatie.

Een bijzondere visie. De meeste mensen zien een sollicitatiegesprek als hét moment om professioneel over te komen. Daarbij is zowel de inhoud als de verpakking relevant. Anderzijds is er vaak ook discussie over de grens tussen professioneel overkomen en jezelf zijn. Want waar trek je deze lijn? Voor deze dame was het kennelijk belangrijk om door middel van de sneakers bij zichzelf te blijven.

Daar is natuurlijk niets mis mee. Maar bij een business dresscode weet je dat je met sneakers een risico neemt. Natuurlijk is de ene sneaker de andere niet, maar het is en blijft een sportschoen.

Als bedrijf schoenen aanbieden

Tenslotte is het de vraag of het wel of niet oké is om als bedrijf schoenen bij een sollicitante aan te bieden. Ik denk dat de meningen hierover sterk uiteen zullen lopen.

Ik vind het wel oké als een bedrijf dit doet. Wanneer je iemand ziet binnenkomen voor een sollicitatiegesprek, dan weet je dat diegene geïnteresseerd is om bij het bedrijf te werken. Wanneer jij als werknemer ongepaste schoenen ziet, dan kun je twee dingen doen. Je kunt de situatie laten zoals het is, maar je kunt er ook wat van zeggen. In dit geval heeft de dame voor het tweede gekozen. Ze heeft er niet alleen wat van gezegd, maar zelfs een oplossing aangeboden.

In dit verhaal zie ik twee stoere vrouwen. De ene die bij zichzelf blijft en de schoenen afwijst, wetende dat ze daarmee een risico neemt. Maar vergeet ook niet de dame die ze aanbiedt. Zij blijft trouw aan het beleid binnen de organisatie en wil een ander hiermee helpen.

Groetjes,

Aileen

Eén reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge