10 jarig jubileum: een decennium schrijven over werkkleding

Want to read in English? Click here

Ik kan het nog amper geloven, maar deze week schrijf ik al 10 jaar over werkkleding. Wat ooit als een hobby begon, is inmiddels mijn baan geworden. Ik heb een prachtig kantoor inclusief kantoorhond, een column in Amerika, en de Koninklijke Bibliotheek Nederland heeft mijn website onderdeel gemaakt van het Nederlands Digitaal Erfgoed. Het zijn allemaal fijne dingen, maar dat ging niet zonder slag of stoot, en nog steeds niet. In dit artikel vertel ik je hoe deze 10 jaar eruitzagen en waar ik over 10 jaar wil zijn.

Schrijven over werkkleding

Ik denk dat het zaadje van Prettybusiness al in mijn jeugd geplant is. Als kind wist ik dat ik carrière wilde maken. Waarin of hoe, dat had ik geen idee. Maar ik voelde diep van binnen dat ik van hard werken hield en hier iets mee wilde bereiken. Door mijn dyslexie had ik nooit kunnen voorspellen dat ik schrijver zou worden.

Ik volgde een modeopleiding, studeerde Bestuurskunde, en werkte bij de overheid. Toen ik na mijn laatste opleiding bij het ambtelijke deel van de provincie Noord-Holland bleef werken, merkte ik dat ik de creativiteit in mijn leven miste. Maar zodra ik op mijn zesentwintigste begon met schrijven, viel alles langzaam op zijn plek.

Eigenlijk is Prettybusiness een samenkomst van mijn twee passies: kleding en bestuur. Maar het gaat zoveel verder dan dat. Het heeft ook te maken met recht, de samenleving, gender, duurzaamheid, ondernemerschap, marketing, normeringen, en nog veel meer. Het combineren van deze disciplines leerde ik tijdens mijn studie Bestuurskunde, en dat pas ik nog dagelijks toe in mijn werk.

De eerste twee jaar: 2014-2016

Op 31 augustus 2014 is Prettybusiness geboren. Mijn broer maakte de website waarop ik artikelen publiceerde, die ik in de avonduren en in het weekend schreef. Een deel van de eerste artikelen staat nog online, maar ik moet bekennen dat ik veel heb verwijderd. Ik was zo slecht in schrijven; mijn ogen kunnen het tegenwoordig maar moeilijk verdragen.

Na een jaar kreeg ik steeds meer volgers en, opvallend genoeg, ook meer vragen over zakelijke kleding voor vollere vrouwen. De rondingen waar ik tijdens mijn modeopleiding zoveel moeite mee had, werden door mijn lezers gewaardeerd. Dus besloot ik in eigen beheer een boek uit te geven over nette kleding voor curvy vrouwen. Omdat dit niet meer past bij het huidige concept van Prettybusiness, is het boek niet meer te koop.

Ontslag: zomer 2016

Toen ik in de zomer van 2016 met mijn man op vakantie was, werd ik ineens geconfronteerd met mijn eigen ambities. Tijdens het avondeten keek hij mij diep in mijn ogen aan en zei dat ik een keuze moest maken. Ik had een fulltime baan die steeds zwaarder werd en een blog waar ik ook meer tijd in wilde steken. En daarnaast was ik nog aan het bijkomen van de lancering van mijn eerste boek. Hij waarschuwde mij en zei dat dit niet zo door kon gaan. Diep van binnen wist ik dat hij gelijk had.

Ik werkte zoveel dat ik geen tijd had om geld uit te geven en daardoor een leuke buffer had opgebouwd. Samen met mijn man zette ik mijn financiën op een rij en besloot om volledig voor Prettybusiness te kiezen. Op mijn tweede vakantiedag belde ik mijn leidinggevende en diende mijn ontslag in. Ik besloot mezelf twee jaar de tijd te geven om te kijken of ik geld kon verdienen met mijn blog. Op dat moment leverde het namelijk niets op.

De grote groei: 2016-2018

Al snel na mijn ontslag stortte ik in. Ik bleek te ver te zijn gegaan en was overspannen. Met behulp van een psycholoog krabbelde ik op en begon langzaamaan te bouwen aan mijn bedrijf. Het aantal lezers bleef stijgen en ik ontving steeds meer reacties.

Ook de opdrachten druppelden binnen en in de zomer van 2017 besloot ik voor het eerst een kantoor te huren. Het was in een oud bedrijfsverzamelgebouw dat op termijn afgebroken zou worden. Hierdoor was de huur laag, ontmoette ik leuke mensen, en kon ik toch een scheiding maken tussen werk en privé. Bovendien kreeg ik steeds meer leuke opdrachten, zoals het jureren bij de Nederlandse Corporate Fashion Award in 2018.

Het was een geweldige tijd, maar eind 2018 kreeg ik mijn eerste Menière-aanval. Op dat moment wist ik niet wat mij overkwam, maar enkele maanden en aanvallen later werd de diagnose gesteld. De ziekte van Menière zit in de familie, dus ik wist dat ik mijn levensstijl moest aanpassen.

Het diepe dal: 2019-2020

De combinatie van mijn ziekte, de bijbehorende aanvallen, en mijn solistische werk als schrijver zorgde ervoor dat ik mij vaak alleen voelde. Daarom adopteerde ik in juli 2019 Suit, een Cavalier King Charles Spaniël. Ik ben opgegroeid met dit hondenras, maar had nu voor het eerst een eigen hond. Het is achteraf één van de beste beslissingen die ik heb gemaakt. Door hem voelde ik mij nooit meer alleen, kon ik mezelf niet in huis opsluiten als ik mij naar voelde, en bovendien ontwikkelde hij zich al snel als hulphond. Hij waarschuwt mij als er een hevige aanval aankomt of wanneer ik op een andere manier ziek word, blijft bij me, en weet ook precies wat ik op die momenten nodig heb. En het allerfijnste is dat hij mee mocht naar kantoor, waardoor ik altijd mijn maatje bij mij had.

Ondertussen besloot ik dat jaar om, na vele verzoeken vanuit het buitenland, mijn werk in het Engels te laten vertalen. Zo ontstond Prettybusiness World, de Engelstalige variant van mijn Nederlandse blog Prettybusiness. Het kostte mij weinig energie omdat ik een vertaler inhuurde en de artikelen enkel hoefde te publiceren.

Toen begin 2020 de pandemie uitbrak, raakte ik plotseling vrijwel al mijn werk kwijt. De adverteerders waarmee ik samenwerkte, wilden geen geld meer uitgeven en ook alle andere plannen gingen niet meer door. De beperkingen in vrijheid, de financiële tegenslag in combinatie met mijn ziekte zorgden ervoor dat ik mentaal in een diep dal zakte.

Uit het dal: 2021

Om mezelf hieruit te trekken, besloot ik twee boeken te gaan schrijven: één over werkkleding in de zorg en eentje over werkkleding in de luchtvaart. Ik werkte samen met ontwerpster Monique Collignon en stewardessenuniformenverzamelaar Cliff Muskiet. Alles ging op afstand, maar dat was vanwege mijn ziekte ook wel weer fijn. De twee boeken werden in maart 2021 gelanceerd.

In de zomer van dat jaar verhuisde ik naar een nieuw kantoor in Halfweg. Iets verder van huis en iets duurder, maar ik kreeg eindelijk een fijne, vaste werkplek. Opnieuw in een bedrijfsverzamelgebouw, maar dit keer was het een broedplaats, waardoor ik werd omringd door creatieve mensen. Bovendien waren er meer kantoorhonden in het gebouw, waardoor Suit ook vriendjes kon maken op deze nieuwe werkplek.

Eind 2021 werkte ik mee aan een documentaire van BNNVARA (Reference Man), waarin ik kon vertellen over vrouwenwerkkleding in de techniek. Vooral over de misstanden en het gebrek aan kennis dat hierover bestaat. Ondanks de vele duizelingen als gevolg van mijn ziekte, ben ik blij dat ik hieraan heb meegewerkt. Begin 2022 werd de documentaire uitgezonden op televisie.

Post corona: 2022-2023

Toen de pandemie in 2022 ten einde kwam, merkte ik dat ik mijn werk moest veranderen. Bedrijven waren nog steeds bang om geld uit te geven, en ik was ook toe aan een nieuwe stap. Ik besloot (tijdelijk) te stoppen met Prettybusiness World. Het werd steeds lastiger om de vertaler maandelijks te betalen, en ik moest eerst maar weer wat opdrachten binnenhalen.

Dus begon ik werk te maken van een droom die ik al lange tijd had: een column in een krant. Daarbij voelde ik mij gesteund door de Koninklijke Bibliotheek Nederland, die Prettybusiness sinds begin 2022 onderdeel heeft gemaakt van het Nederlands Digitaal Erfgoed. Dit betekent dat er ieder jaar een kopie wordt gemaakt van de website en deze digitaal wordt opgeslagen voor toekomstige generaties.

Na een jaar lang mijn lokale krant, waarin ik al vaker was geïnterviewd, mailtjes sturen, kreeg ik begin 2023 het verlossende woord. Ik mocht tijdelijk een column vullen in de katern ‘Werk en Geld’. Op dat moment had ik al twee jaar een column in het vakblad Management Support, dus het was niet geheel onbekend terrein voor mij. Ook schreef ik dat jaar twee artikelen voor Fashion United, een online vakblad voor de modebranche.

Naast het schrijven voor externe platformen, begon ik ook met het maken van video’s over werkkleding op sociale media. Hoe leuk het ook allemaal was, ik had het gevoel dat er meer was. Of tenminste, dat er meer kon zijn.

Wereldwijd: 2024

En dus nam ik in de zomer van 2023 het besluit om vanaf 2024 Prettybusiness World nieuw leven in te blazen. Niet alleen om meer buitenlandse lezers aan te trekken, maar om mijn werk in het algemeen meer op het buitenland te richten. Ik wilde ook Engelse video’s maken en samenwerken met buitenlandse bedrijven.

Ik besloot de teksten met ChatGPT te gaan vertalen en over mijn angsten voor Engelstalige video’s heen te stappen. Want hoewel mijn Engels niet slecht is, vond ik het heel eng om mezelf op deze manier bloot te geven op het internet. Ik maakte een aantal video’s over verschillende soorten werkkleding en kwam er al snel achter dat uniformen in de luchtvaart goed scoorden. En aangezien ik hier een boek en vele artikelen over heb geschreven, paste dit heel goed bij mij. De afgelopen vier maanden heb ik zo’n drie tot vier video’s per week hierover gepubliceerd. Ik vind het erg gaaf dat ik hierdoor dagelijks in contact ben met mensen van over de hele wereld, die mij verhalen vertellen over uniformen. En er komen iedere week een hoop volgers bij. Op TikTok volgen bijna 10.000 en op Instagram ruim 5.000 mensen mijn video’s. Superleuk!

Tenslotte kwam in mei dit jaar nog een gekoesterde wens uit. Sinds die maand schrijf ik een wekelijkse column voor NAUMD (Aileen’s Uniform Atlas), een netwerkorganisatie voor werkkledingleveranciers en -producenten in Noord-Amerika. Het is niet alleen gaaf om dat te mogen doen, het werk zelf past ook naadloos bij wie ik ben. Nog niet eerder heb ik voor een externe partij teksten mogen schrijven die zo dicht bij mijn passie liggen. Ik vind het heerlijk om kleine details te mogen uitlichten en werkkleding van alle mogelijke kanten te kunnen belichten.

10 jarig jubileum: een decennium schrijven over werkkleding

Wanneer er tegenslagen zijn, vragen mensen mij weleens waarom ik niet stop met mijn werk. In loondienst gaan bij een bedrijf is zoveel makkelijker en minder stressvol. Ik begrijp deze redenering wel. Zeker als je ziek bent, is een werkgever ideaal. Je krijgt doorbetaald en bent beschermd volgens het Nederlandse rechtssysteem. Maar ik houd ontzettend veel van mijn werk en heb geleerd dat ik liever plezier heb dan financiële stabiliteit.

Ik heb na 10 jaar een naam opgebouwd en een vaste groep lezers, waarvan een deel mij in al die jaren heeft gesteund. Als het aan mij ligt, blijf ik dit werk tot mijn dood doen.

Mijn plannen voor de komende jaren zijn dan ook simpel: verdergaan met wat ik aan het doen ben. Het verhaal vertellen achter werkkleding. Of het nu is via artikelen, boeken, columns, video’s of presentaties, dat is wat ik het liefste doe.

Groetjes,

Aileen