Ik kan mij nog herinneren dat ik voor het eerst grote oorringen droeg. ‘Hoepels’ noemde mijn vader ze. Zo groot dat je er bij wijze van spreken mee kon hoepelen. Het was mode en voor mij als tiener daarom een reden om ze te dragen. Eerst zilverkleurige, later kwam er een neongele variant bij. Want ook neonkleuren waren hip. Het waren de jaren negentig en ieder meisje droeg felle kleuren en hoepels.
Krimpende oorbellen
Een aantal jaren later nam ik afscheid van ze. Stiekem vond ik ze altijd al irritant. Ze waren zo groot dat ze met gemak mijn schouders aantikte wanneer ik mijn hoofd bewoog. Maar zoals met veel trends in mijn tienertijd nam ik de nadelen voor lief. Dus ik was er niet rauwig om toen de trend overwaaide. De hoepels werden ingeruild voor een kleinere variant. Zilveren creolen met een diameter van ongeveer drie centimeter met kristallen. Ik heb ze nog steeds, hoewel ik ze al een aantal jaren niet meer heb aangeraakt.
Tegenwoordig liggen er meerdere creolen in mijn sieradenlade. Dik, dun, zilver, goud, rose goud, met en zonder steentjes: alle varianten heb ik liggen. Ze hebben allen één ding gemeen en dat is dat ze klein zijn. Groter dan één centimeter draag ik zelden. Twee centimeter vind ik al snel te groot, te opvallend. Het heeft denk ik te maken met leeftijd. De oorbellen van mijn vriendinnen zijn de afgelopen jaren ook gekrompen.
Zijn grote hoepel oorbellen onprofessioneel?
Misschien is het leeftijd, maar ook de maatschappij speelt een belangrijke rol. Grote ringen in je oren vindt men vaak onprofessioneel.
Wanneer ik dit bepreek met etiquette expert Anne-Marie van Leggelo krijg ik eens stukje geschiedenis te horen. Ze vertelt mij dat het één van de oudste soorten oorbellen zijn. Ze werden gedragen in de tijd van de slavernij en functioneerden later als onderpand. Wanneer iemand overleed, dan hield de familie er iets aan over. De oorringen hadden dus een financiële waarde. Door de jaren heen zijn ze populair gebleven. Soms in groot formaat en soms weer wat kleiner. Maar in de formele, zakelijke setting is het niet gepast. Zodra ik haar vraag naar de reden is het antwoord simpel. Grote oorbellen leiden af van je boodschap, zegt van Leggelo. Je wilt niet herinnerd worden aan je oorbellen, maar aan hetgeen wat je verteld hebt. Ze adviseert daarom om je creolen in een zakelijke setting te beperken tot ongeveer één centimeter.
Goed, ik schrijf dus niet alleen over werkkleding maar blijk mij onbewust ook te houden aan de creolen etiquette. Waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden.
Hygiëne en veiligheid
Ik ben er in zakelijke setting ook nooit op aangesproken. Hoe vreemd het misschien ook klinkt, het gebeurt wel. Afgelopen juni werd Shari, student geneeskunde, aangesproken op haar oorringen tijdens een examen. De latina deelde haar verhaal op Twitter en ging hiermee viraal. Ze benadrukte dat ze de oorbellen al sinds haar jeugd draagt en niet van plan is om hier afscheid van te nemen.
Hoe een groot voorstander ik ook ben van het personaliseren van je werkkleding, ik begrijp het commentaar ook wel. In de zorg worden grote oorbellen vaak niet gewaardeerd vanwege hygiëne en veiligheid. Maar maakt dat ze anno 2021 ook direct onprofessioneel? Zijn tijden niet veranderd?
Wat vind jij? Zijn grote hoepel oorbellen onprofessioneel?
Groetjes,
Aileen
