Wanneer je uit dienst gaat, is het gebruikelijk dat je je werkkleding teruggeeft. Maar daar dacht een voormalig werknemer van een bloemenveiling anders over. Toen hem werd gevraagd of hij zijn kleding wilde inleveren, besloot hij enkel de mouwen van zijn werkjas te retourneren. De werkgever was het hier niet mee eens, en er kwam een kort geding. In dit artikel lees je de uitspraak van de rechter over deze bijzondere zaak.
Foto: Sasun Bughdaryan – Unsplash
Zaak om UBS sticks en extra laptop
Wanneer het contract van de man op 29 augustus 2022 eindigt, vraagt zijn werkgever, Coöperatie Royal Flora Holland (RFH), of hij alle spullen die van het bedrijf zijn, wil inleveren. De voormalig werknemer stemt hiermee in, maar komt deze afspraak slechts deels na. De laptop, bedrijfspas en werkjas worden niet geretourneerd.
Tijdens een zitting op 8 mei 2023 wijst de kantonrechter er nogmaals op dat de ex-werknemer dit moet teruggeven aan de Aalsmeerse bloemenveiling. Opvallend is dat deze man de zaak zelf heeft aangespannen, omdat RFH USB-sticks en een tweede laptop terug eist, terwijl hij zegt deze niet in zijn bezit te hebben. De rechter beslist dat niet bewezen kan worden dat hij deze bezit. Wel wordt geëist dat de overige spullen binnen twee weken geretourneerd worden. Als dat niet gebeurt, volgt er een boete van €250 per dag met een maximum van €2.500.
De voormalig werknemer stuurt vervolgens twee pakketten op en zegt hiermee aan de eisen te hebben voldaan. Omdat de pakketten, als gevolg van een onvolledig adres op de verpakking, pas op 23 mei en 5 juni aankomen, stuurt de veiling een boete van €2.500. In een van de pakketten blijken echter niet de gevraagde werkjas, maar alleen de afritsbare mouwen te zitten.
Rechtszaak om werknemer die alleen mouwen van jas teruggeeft
Nu stapt RFH naar de rechter en eist dat de voormalig werknemer geen zaken meer mag aanspannen tegen de bloemenveiling. De man heeft inmiddels namelijk ook andere zaken lopen tegen het bedrijf. De veiling vindt dat hij daarmee misbruik maakt van het procesrecht. Ook willen ze dat hij de kosten van de advocaat en deurwaarder (€17.987,94) betaalt, omdat hij de afspraken niet is nagekomen. De man vindt dit op zijn beurt een overdreven reactie. Volgens hem zijn de advocatenkosten buitensporig en heeft hij niet onrechtmatig gehandeld.
In juli 2023 staan de twee partijen opnieuw tegenover elkaar in de rechtbank. De rechter oordeelt dat de pakketten op tijd zijn verzonden en dat de vertraging niet de schuld is van de ex-werknemer. Het versturen van de mouwen wordt echter wel gezien als het niet nakomen van de afspraak.
De man doet nog een poging om zijn gelijk te behalen door te zeggen dat de jas na het versturen waarschijnlijk uit de verpakking is gehaald. Maar het pakket woog 0,86 kilo op het moment dat het verzonden werd. De rechter wijst hem erop dat een pakket met deze jas zwaarder zou zijn. Bovendien zou de kleding niet passen in een doos van 23 bij 14 en 31,5 centimeter.
Uitspraak van de rechter
De rechter oordeelt dat de man, die inmiddels vijf zaken heeft lopen tegen zijn voormalig werkgever, geen procedeerverbod krijgt. Wel krijgt hij een dwangsom van €1.000 omdat hij de afspraak niet is nagekomen. Op basis van een redelijkheidstoets moet de man de bloemenveiling €595 betalen aan (salaris)kosten.
Komisch proces
Ik snap het oordeel van de rechter heel goed. Juridisch gezien kun je niet zomaar iemand verbieden om een proces te starten. Maar wat mij betreft schuurt de hele zaak wel een beetje tegen misbruik van procesrecht aan. Dat de man alleen de mouwen opstuurt en dan nog zegt dat de jas uit de doos is gehaald, is natuurlijk onacceptabel. Zeker als een rechter hem erop heeft gewezen dat hij het kledingstuk moet inleveren. Ergens vind ik het ook gewoon komisch, een beetje een streek van een klein kind. Omdat je boos bent op je voormalig werkgever, besluit je slechts een deel terug te geven. Ik moest er hardop om lachen toen ik het las. Dat hij een zaak aanspant omdat zijn werkgever zaken eist die hij niet in zijn bezit heeft, dat kan ik dan wel begrijpen.
Maar Royal Flora Holland komt er ook zeker niet goed uit. Ze eisen bijna €18.000, terwijl de kosten redelijkerwijs nog geen €600 blijken te zijn. Dat betekent dat het bedrijf zo’n 96% meer vraagt dan gebruikelijk is. Het lijkt bijna alsof ze een rekenfout hebben gemaakt of de man juist willen terugpakken. Gezien het feit dat ze een procesverbod hebben aangevraagd, ga ik uit van het laatste. Als ze zo’n hekel hebben aan een bezoekje aan de rechtbank, dan hadden ze de laatste zaak wel laten zitten. Natuurlijk is het niet netjes om alleen de mouwen in te leveren, maar op de romp van de jas na hebben ze alles wat ze wilden. En toch willen ze nog een boete sturen en hun gelijk halen via het Nederlandse rechtssysteem.
Wat vinden jullie van deze zaak?
Groetjes,
