British Airways heeft de dresscode voor het cabinepersoneel en de piloten versoepeld. Alle regels ronden cosmetica, die eerst alleen golden voor dames, zijn vanaf deze week niet meer gekoppeld aan een geslacht. Dat betekent dat nagellak en nepwimpers nu ook zijn toegestaan bij de mannelijke piloten van British Airways.
Het klinkt allemaal heel inclusief en gelijk, maar dat is puur windowdressing. British Airways vindt gelijkheid stiekem helemaal niet zo belangrijk..
Keuze British Airways lag in de lijn der verwachtingen
Deze versoepeling klinkt voor sommigen wellicht vreemd in de oren. We zijn make-up immers gewend bij stewardessen, niet bij mannelijke piloten. Toch sta ik hier niet van te kijken.
Een aantal jaren geleden begonnen luchtvaartmaatschappijen langzaamaan de eisen rondom cosmetica te veranderen. In eerste instantie werden de eisen afgeschaft. Het vrouwelijk personeel bij onder andere Virgin Atlantic werd vanaf 2019 niet langer verplicht om make-up te dragen. Hoewel het een kleine aanpassing leek, was het een aardverschuiving in deze branche. Stewardessen stonden al jaren bekend om hun make-up die er, mede door de strikte regels, perfect uitzag. De cosmetica maakte het plaatje, dat bestond uit mooie uniformen en nette kapsels, compleet.
Nog voordat we gewend waren aan onopgemaakte stewardessen kreeg de branche een nieuwe uitdaging. Want in juni 2021 deed de American Civil Liberties Union een uitspraak over de dresscode bij Alaska Airlines. De organisatie, die zich inzet voor de rechten van Amerikaanse burgers, gaf aan dat het bij wet verboden is om personeel te discrimineren op basis van genderidentiteit. Dit betekende dat de medewerkers van Alaska Airlines niet verplicht konden worden om te kiezen voor vrouwelijke of mannelijke uniformen. Hetzelfde gold voor de regels rondom accessoires en make-up.
Genderneutraal is de nieuwe norm
Sinds deze uitspraak schieten de genderneutrale dresscodes als paddenstoelen uit de grond. Iedereen doet dit op zijn eigen manier. De IJslandse maatschappij PLAY voerde vorig jaar genderneutrale bedrijfskleding in, dat bestond uit onder andere sweaters en T-shirts. Twee maanden geleden ging Westjet Airlines eveneens over op een uniseks kledingpakket, maar hield wel vast aan de formele uitstraling.
En Alaska Airlines heeft, nadat ze op in 2019 op de vingers werden getikt, het roer inmiddels ook omgegooid. Het cabinepersoneel draagt badges waarop de aanspreekvorm staat (he/him, she/her, they/them) en de dresscode is genderneutraal. De heren mogen ook make-up en sieraden dragen.
Nepwimpers nu ook toegestaan bij mannelijke piloten van British Airways
De beslissing van British Airways is daarom geen verrassing. Ook zij willen meegaan in de trend waarbij gender geen rol meer speelt. In een interne memo richting het personeel heeft de Britse luchtvaartmaatschappij de nieuwe regels bekendgemaakt. Vanaf afgelopen maandag mag al het personeel subtiele make-up, nagellak, valse wimpers en oorbellen dragen. Dit geldt voor zowel de piloten als het cabinepersoneel.
”We zijn trots op al onze collega’s bij British Airways en we zetten ons in voor een inclusieve werkomgeving. (…) We hebben met onze mensen samengewerkt om bijgewerkte richtlijnen voor verzorging, schoonheid en accessoires op te stellen, zodat onze collega’s elke dag de beste, meest authentieke versie van zichzelf naar het werk kunnen brengen,” zo valt te lezen in de memo.
Gelijkheid bij British Airways
Laat ik vooropstellen dat ik een groot voorstander ben van gelijkheid op de werkvloer. Ik vind make-up bij mannen niet raar of aanstootgevend, maar sta ook niet direct te juichen bij dit soort beslissingen. Dat heeft niets te maken met de inhoud van de nieuwe regels, maar met de reden dat dit wordt gedaan.
Mijn ervaring is dat veel bedrijven tegenwoordig versoepelingen van dresscodes gebruiken als marketingtool. Het is vaak een soort windowdressing: ze proberen hun bedrijf of beleid mooier te maken dan dat het daadwerkelijk is. Termen als gelijkheid en genderneutraal scoren gewoon heel goed bij het publiek. Maar het idee dat je personeel gelijk behandeld door een genderneutrale dresscode in te voeren is een groot misverstand. Een gelijke dresscode is een onderdeel van een personeelsbeleid, dat wel. Het is een manier om je beleid te verbeteren. Dat neemt niet weg dat gelijkheid veel verder gaat dan de vraag wat je wel of niet mag dragen. Het gaat ook om gelijke kansen, beloningen en inbreng.
Dat is nu net waar het misgaat bij British Airways. Het bedrijf betaalt het vrouwelijk personeel al jaren aanzienlijk minder salaris dan mannelijk personeel in dezelfde functie. Afgelopen jaar was dat verschil 22 procent. Ondanks dat ruim 66 procent van de mensen die in het bedrijf een bonus ontving een vrouw was, wordt ruim 81 procent van de hoogste functies bekleed door een man. Dat is al helemaal vreemd wanneer je bedenkt dat de bonus die vrouwen bij het bedrijf krijgen gemiddeld 3,3 procent hoger is dan dat van de mannen. Dus zelfs al worden de vrouwen vaker en hoger beloond, qua salaris en functie lopen de mannen nog steeds voor.
Dit is geen nieuws
Is dit fout? Ja. Is het shocking? Helaas niet. Concurrent Virgin Atlantic heeft in oktober dezelfde truc uitgehaald. Ook zij voerde een genderneutrale dresscode door en maakte hier zelfs een gelikte campagnevideo over. Terwijl de LHBTQ+ activisten in de video vol lof spreken over de nieuwe dresscode, krijgt ook bij Virgin het vrouwelijk personeel minder loon dan mannen. Bij dit bedrijf is het verschil zelfs 41,5 procent.
Wie echt geeft om gelijkheid binnen het bedrijf moet verder kijken dan de dresscode. De regels rondom het uiterlijk aanpassen is eenvoudig. Je zet het op papier, communiceert dit intern en maakt hier vervolgens een mooie sier mee in de media. Maar zolang de vrouwen aan het einde van de maand minder ontvangen dan de mannen die hetzelfde werk uitvoeren, kun je niet spreken van gelijkheid. Door een lager loon hebben zijn minder mogelijkheden, terwijl ze hun leven om biologische redenen al duurder is. Om nog maar te zwijgen met de Pink Tax waar ze mee te maken krijgen.
Dus British Airways, ga terug naar de vergaderzaal en hang een grote spiegel op. En kijk jezelf eens aan. Durf je echt van gelijke behandeling te spreken wanneer het vrouwelijk personeel minder salaris ontvangt? En wil je dit maatschappelijke probleem in stand houden voor jullie zussen, vrouwen, dochters en nichtjes? Dat denk ik niet…
P.s: Wil je meer weten over werkkleding in de luchtvaart? Check dan mijn boek Op hoge hakken in de wolken. Te koop via o.a. Bol.com.
Groetjes,
Aileen
